γκιόλι (ουσ. ουδ.) γκιο̈́λ' [ɟøl] Τελμ.

Τελμησσός

γκιόλ' [ɟol] Αραβαν., Μισθ., Ποτάμ.

Αραβανί, Μισθί, Ποτάμια

γκιάλ' [ɟal ] Μισθ.

Μισθί

γκόλ' [gol] Ανακ.

Ανακού

κόλ' [kol] Φλογ.

Φλογητά

Πληθ. γκιόλια [ˈɟoʎa] Τσαρικ.

Τσαρικλί

γκόλια [ˈgoʎa] Ανακ.

Ανακού

Από το τουρκ. ουσ. göl = α) λίμνη β) χαντάκι, όπου και διαλεκτ. τύπ. gol.

1. Λίμνη ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Να πάμ' 'ς ατό δου γκιόλ', που είχιν καλό σκιάφους (Να πάμε σ' αυτήν την λίμνη, που είχε καλή σκιά) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-ΕΝΔ

ΑΠΥ-ΕΝΔ

Τσόουν ένα νταγκίζ, ένα γκιόλ' μι λερό· ήρτι χειμός, πάγουσιν ατό δου λερό (Ήταν μιά θάλασσα, μιά λίμνη με νερό· ήρθε χειμώνας, πάγωσε αυτό το νερό) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

Συνών. λίμνη :1, ντενίζι

2. Στον πληθ., ελώδης έκταση Τσαρικ.

Τσαρικλί

Πβ. σάζι :2

3. Λάκκος με νερό Αραβαν., Μισθ., Ποτάμ., Τελμ.

Αραβανί, Μισθί, Ποτάμια, Τελμησσός

: Παίρισκεν τα χώματα, παίρισκεν δέντρα με τη ρίζα, φέρσ'κεν πέτρες, έπαιρνε το γκιόλ' που κάνισκαμ' για να ποτίζωμε τα χωράφια μας (Έπαιρνε (το ποτάμι) τα χώματα, παράσερνε δέντρα με την ρίζα, έφερνε πέτρες, χάλαγε τον λάκκο που φτιάχναμε για να ποτίζουμε τα χωράφια μας) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-Θεοδ.

ΚΜΣ-Θεοδωρίδη 2017

Πβ. φοσσί

γκιομού ( ουσ. ουδ. ) γκιομού [ɟoˈmu] Ανακ. ...