ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

γκιουμρούκι ( ουσ. ουδ. ) γκϋμρΰκ' [ɟymˈryk] Ουλαγ. γκουμbρίκ' [gumˈbrik] Αξ. κιουμbρίκ' [cumˈbrik] Φερτάκ. κ͑ουμbρίκ' [kʰumˈbrik] Ανακ., Δίλ., Ποτάμ., Τροχ., Φλογ. γκουμbρούκι [gumˈbruci] Φάρασ. κ͑ουμρούκι [kʰumˈruci] Φάρασ. κ͑ουμbρούκι [kʰumˈbruci] Φάρασ. κ͑ουμbρούτσ̑’ [kʰumˈbrutʃ] Μισθ. ...

γκιουντούτς (επίθ.) γκιουdούτς̑ [ɟuˈdutʃ] Μισθ. Από το τουρκ. επίθ. güdük = α) κολοβός β) κοντός γ) ατελής.

Κολοβός, κοντός Συνών. κοντός

γκιρτλάκι ( ουσ. ουδ. ) κι̂ρτλαgι̂́ [kɯrtlaˈgɯ] Σίλ. κουρτλάχ [kurˈtlax] Ανακ. γκιαρτλάκια [ɟarˈtlaca] Μισθ. κιαρτλάκα [cartˈlaka] Μισθ. γκιαρτλέκια [ɟarˈtleca] Μισθ. χ̇ιρτλάχ̇ι [xirtˈlaxi] Κίσκ. ...