δεκανίκι (ουσ.) δικανίκι [ðikaˈnici] Σινασσ.

Σινασσός

δεκανίκ' [ðekaˈnik] Γούρδ., Μαλακ., Φερτάκ., Φλογ.

Γούρδονος, Μαλακοπή, Φερτάκαινα, Φλογητά

ντεκανίκ' [dekaˈnik] Αραβαν., Ουλαγ.

Αραβανί, Ουλαγάτς

Αρσ. ντεκανίκος [dekaˈnikos] Αραβαν.

Αραβανί

δεκενίκος [ðeceˈnikos] Αραβαν.

Αραβανί

Θηλ. τσ̑οκανίκα [tʃokaˈnika] Σίλ.

Σίλλη

Από το μεσν. ουσ. δεκανίκιν.

Δεκανίκι ό.π.τ.

ό.π.τ.

: || Φρ. Ηύρες χωριό χωρίς σ̑κυλιά και κλώρεις χωρίς ντεκανίκ' (Βρήκες χωριό χωρίς σκυλιά και τριγυρνάς χωρίς δεκανίκι˙ Γι' αυτούς που κάνουν ό,τι θέλουν ελλείψει φοβήτρου) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

δεκαοχτώ ( επίθ., αριθμ. ) δεκοχτώ [ðekoˈxto] Αραβαν., Τσουχούρ. ντικοχτώ [dikoˈxto] Αξ., Αραβαν., Μισθ. ντεκοχτώ [dekoˈxto] Μαλακ., Ουλαγ., Τσαρικ. ρεκοχτώ [rekoˈxto] Σίλ. δικαϊχτώ [ðikaixˈto] Φάρασ. ντετσ̑οχτώ [detʃoˈxto] Μισθ. ...