ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ζαγάρι
ζάγι
ζαγιάτι
ζάζα
ζάζω
ζαΐρ
ζαΐφης
ζαϊφλαντίζω
ζαϊφλάντισμα
ζαλ
ζαλίζω
ζαλίμης
ζαμάνι
ζαμίρι
ζαμπάκι
ζαμπαράς
ζαμπαχτά
ζαμπέτα
ζαμπίτης
ζαμπούνης
ζαν

ζαλ ( μόρ. ) ζαλ [zal] Αφσάρ., Φάρασ. ζατ͑ [zatʰ] Τσουχούρ. ...

ζαλίζω (ρ.) ζαλίζου [zaˈlizu] Μισθ. Παθ. ζαλίζουμαι [zaˈlizume] Γούρδ. ζαλίζουμου [zaˈlizumu] Σίλ. ζαλίζουμου [zaˈlizumu] Σίλ. ζαλιζιέμι [zalizˈʝemi] Μισθ. Αόρ. ζαλίστα [zaˈlista] Γούρδ. ζαλίσκα [zaˈliska] Σίλ. Μτχ. ζαλισμένο [zaliˈzmeno] Γούρδ. Μεσν. ρ. ζαλίζω.

Προκαλώ αίσθημα ζάλης σε κάποιον ό.π.τ. Συνών. σαβλακώνω, σερσεμλεντίζω, τσανίζω :5, χαραφλαντίζω

ζαλίμης ( επίθ. ) ζαλίμης [zaˈlimis] Φάρασ. ζαλίμ' [zaˈlim] Μαλακ., Φάρασ. ...