ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ιμπρίκι ( ουσ. ουδ. ) ιbρίκ' [iˈbrik] Ανακ. γιbρίκ' [ʝiˈbrik] Μισθ., Ουλαγ. ιbρι̂́χ' [iˈbrɯx] Αραβαν., Μισθ., Σινασσ., Φλογ. ιπρίχ̇ι [iˈprixi] Φάρασ. ιπρίχ' [iˈprix] Φλογ. ϋbρίχ' [yˈbrix] Μαλακ. ιπρίκ̇ι [iˈpriki] Σίλατ., Σινασσ., Φλογ. ...

ιν (ουσ.) ιν [in] Αξ., Ουλαγ. Από το τουρκ. ουσ. in = άνθρωπος, μόνο σε φρ. όπως in misin, cin misin? = άνθρωπος είσαι ή στοιχειό;, και in cin yok = δεν υπαρχει ψυχή (ούτε άνθρωπος ούτε στοιχειό). Εκεί οφείλεται η σημ. ‘τζίνι, στοιχειό’.

Στοιχειό, δαιμόνιο ό.π.τ. : Ιν μι σιν τζ̑ιν μι σιν; (Στοιχειό είσαι ή δαιμόνιο;) Αξ. -Μαυρ.-Κεσ. Συνών. τζίνι, φοβέρι

Τροποποιήθηκε: 03/07/2025

ίνα ( ουσ. θηλ. ) ίνα [ˈina] Φλογ. γίνα [ˈʝina] Αξ., Σινασσ. ...