ζορλαντίζω (ρ.) ζορλατίζω [zorlaˈtizο] Μαλακ., Φάρασ.

Μαλακοπή, Φάρασα

ζορλαΐζου [zorlaˈizu] Μισθ., Ουλαγ., Σίλ.

Μισθί, Ουλαγάτς, Σίλλη

ζολ-λατίζω [zollaˈtizο ] Φάρασ.

Φάρασα

ζορλαντού [zorlaˈdu] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

ζορλατώου [zorlaˈtou] Φάρασ.

Φάρασα

ζορλατώ [zorlaˈtο] Φάρασ.

Φάρασα

ζορλαντα̈́ζω [zorlaˈdæzo] Αξ.

Αξός

ζορλαδα̈́ζω [zorlaˈðæzo] Μισθ.

Μισθί

Παρατατ. ζουρλάιζα [zurˈlaiza] Μισθ.

Μισθί

Αόρ. ζολ-λάτ'σα [zolˈlatsa] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. ρ. zorlamak (αόρ. zorladı) = πιέζω, εξαναγκάζω.

1. Μτβ., ζορίζω, προκαλώ δυσκολίες σε κάποιον Αξ., Ουλαγ.

Αξός, Ουλαγάτς

Συνών. ζορίζω :1

2. Εκβιάζω Μαλακ.

Μαλακοπή

3. Επιμένω, εξαναγκάζω κάποιον να κάνει κάτι Αξ.

Αξός

: Ένα γμέρα το κορίτσ̑’ ζορλαντα̈́ζ’ τ’ μάνα τ’: «Να με τα χ̑πεις» (Μια μέρα το κορίτσι πίεζε την μάνα του «Να μου τα πεις» ) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

Μη μου ζορλαΐεις! ’γαλιά ’γαλιά να υπάμ’ (Μη με ζορίζεις! Αργά αργά θα πάμε) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Συνών. ζορίζω :2, θέκνω

4. Ασκώ πίεση πάνω σε επιφάνεια Μισθ.

Μισθί

: Με ντου ζορλαΐζεις, να τσακωχεί (Μην το πιέζεις, θα σπάσει) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. πατώ, σικιστιρτίζω

5. Αμτβ., υποφέρω, πονάω Μισθ.

Μισθί

: Ζουρλάιζαμ' συνέχεια (Πονούσαμε συνεχώς) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

Συνών. τραβώ

ζορλάτημα ( ουσ. ουδ. ) ζορλάτημα [zorˈlatima] Αφσάρ., Μαλακ. ζορλάτ’μα [zorˈlatma] Φάρασ. ζολ-λάτημα [zolˈlatima] Φάρασ. ...