Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
καραγάτσι ( ουσ. ουδ. ) καραγάτσ' [karaˈɣats] Μισθ. καραγάτσ̑’ [karaˈɣatʃ ] Αξ. γαραγάτσ̑ι [ɣaraˈɣatʃi] Φάρασ. ...
καρακάξα (ουσ. θηλ.) καρακάξα [karaˈkaksa] Αξ., Μισθ., Φλογ. κακαράξα [kakaˈraksa] Ανακ., Μαλακ. Μεσν. ουσ. καρακάξα, απώτερα ηχομιμητ. Ο τύπ. κακαράξα με μετάθ. των [r] και [k].
1. Καρακάξα ό.π.τ. Συνών. κασβάρα
2. Μτφ., ψηλή και αδύνατη γυναίκα Φλογ.
καράκι ( ουσ. ) καράκ' [kaˈrak] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Σίλατ., Σινασσ., Τροχ. καράdζ̑ι [kaˈradʒi] Φάρασ. καράτσ̑' [kaˈratʃ] Μισθ., Τσαρικ. κα̈ράτσ' [kaaˈrats] Μισθ. ...