Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
καρακόλι ( ουσ. ουδ. ) καρακόλι [karaˈkoli] Τσουχούρ., Φκόσ. καρακόλ’ [karaˈkol] Τσουχούρ. γαραγόλι [ɣaraˈɣoli] Σινασσ., Φάρασ. γαραόλι [ɣaraˈoli] Φάρασ. γαραγόλ’ [ɣaraˈɣol] Μισθ. καραόλ’ [karaˈol] Φλογ. ...
καράκωμα (ουσ. ουδ.) καράκουμα [kaʹrakuma] Φάρασ. Aπό το ρ. καρακώνω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.
1. Κλείσιμο
2. Κλείδωμα, μαντάλωμα Συνών. ζάντωμα :1, μαντάλωμα
Τροποποιήθηκε: 02/06/2025
καρακώνω ( ρ. ) καρακώνω [karaˈkono] Ανακ., Αφσάρ., Μαλακ., Τσουχούρ., Φάρασ. φαρακώνω [faraˈkono] Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. Αόρ. καράκωσα [kaˈrakosa] Φάρασ. κοράκωσα [koˈrakosa] Σινασσ. φαράκουσα [faˈrakusa] Μαλακ. Προστ., Εν. καράgω [kaˈrago] Φάρασ. φαράκω [faˈrako] Σινασσ. Πληθ. καρακώσετε [karaˈkosete] Φάρασ. Παθ., Αόρ. καρακώθα [karaˈkoθa] Φάρασ. Μτχ. καρακωμένο [karakoˈmeno] Ανακ. ...