ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

απάνω ( επίρρ. ) επάνω [eˈpano] Ανακ., Αξ., Σινασσ. απάνω [aˈpano] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. απάν' [aˈpan] Ανακ., Μισθ., Μπέηκ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σίλ., Τσαρικ. απάνου [aˈpanu] Μαλακ., Μισθ., Σίλ. πάνω [ˈpano] Ανακ., Τελμ. πάνου [ˈpanu] Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. ...

απανωγόμι (ουσ. ουδ.) απανωγόμι [apanoˈɣomi] Σινασσ. απανωγόμ' [apanoˈɣom] Σινασσ. Από το μεσν. ουσ. ἐπανωγόμιον, όπου και τύπ. ἀπανωγόμιν.

Επιπλέον φορτίο σε γαϊδούρι (πέρα από τα εκατέρωθεν του σαμαριού), τοποθετούμενο στην μέση πάνω στο σαμάρι : || Φρ. Απανωγόμι σοκκάρ' (Σκοινί για το δέσιμο του φορτίου στο γαϊδούρι) Σινασσ. -Αρχέλ. Συνών. γομάρι, ντέγκι, σαλάκα

απανωθιό ( επίρρ. ) απανωθιό [apanoˈθço] Σινασσ. ...