ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κιρετσλατίζω ( ρ. ) κιρατσ̑λατίζω [ciratʃlaˈtizo] Φάρασ. κιρατλατίζω [ciratlaˈtizo] Τροχ. κερεσ̑λαΐζω [cereʃlaˈizu] Μισθ. κερισλαΐζου [cerislaˈizu] Μισθ. ...

κιρί (ουσ. ουδ.) Πληθ. κιρίδια [ciˈriðʝa] Φλογ. Πιθ. από το τουρκ. διαλεκτ. ουσ. kıra = τραχιά, σκληρή πέτρα (THADS, λ. kira III) και το παραγωγ. επίθ. -ί.

Μικρό χαλίκι Πβ. κουτσούδι :1

κιρίκα ( ουσ. ουδ. ) κ͑ιρίκα [kʰiˈrika] Γούρδ., Μισθ., Ουλαγ., Σινασσ. κερίκα [ceˈrika] Σινασσ. κ͑iρίκα [kʰɯˈrika] Αραβαν. κιρίτσα [ciˈritsa] Μισθ. κ͑ουρίκα [kʰuˈrika] Ανακ., Αραβαν., Σίλατ. κ'ρίκα [ˈkrika] Σεμέντρ. κιρίτσα [ciˈritsa] Μισθ. ...