απόστολος (ουσ. αρσ.) Απόστολος [aˈpostolos] Αραβαν.

Αραβανί

Πληθ. Απόστολ' [aˈpostol] Αξ.

Αξός

Αποστόλ' [apoˈstol] Σίλατ.

Σίλατα

Απόστολοι [aˈpostoli] Σατ.

Σατί

Από αρχ. ουσ. ἀπόστολος = αγγελιοφόρος, απεσταλμένος.

1. Καθένας από τους δώδεκα Αποστόλους του Χριστού ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Πήγεν εκεί· ηύρεν τα ντώγεκα Απόστολ' (Πήγε εκεί· βρήκε τους δώδεκα Αποστόλους) Αξ.

Αξός

-Dawk.

Dawkins 1916

Το Θεγό, τα δώδεκα Αποστόλ' και ούλα τα Αγίους περικάλ'νε τα ετά (Τον Θεό, τους δώδεκα Αποστόλους και όλους τους αγίους, αυτούς παρακαλούσε) Σίλατ.

Σίλατα

-Νίγδ.-Σταμ.

Νίγδελης/Σταματιάδης 2008

Ο Χριστός τζαι οι Απόστολοι κατέχκαν τσ̑ιπ τις γώσσις (O Χριστός και οι Aπόστολοι γνώριζαν όλες τις γλώσσες) Σατ.

Σατί

-Παπαδ.

Παπαδόπουλος 2012

2. Eκκλησιαστικό βιβλίο με περικοπές από τις Πράξεις και τις Επιστολές των Aποστόλων ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ντέρια να ψάλουν το Απόστολος (Tώρα θα διαβάσουν τον απόστολο) Αραβαν.

Αραβανί

Πβ. αναγνώστης

αποσώνω ( ρ. ) αποσώνω [apoˈsono] Σινασσ. ’πεσώνω [peˈsono] Φάρασ. Παρατατ. ’πεσώνκα [peˈsoŋka] Φάρασ. Αόρ. απόσωσα [aˈpososa] Σινασσ. ’πέσωσα [ˈpesosa] Φάρασ. ...