μπούγος (ουσ. αρσ.) μπούγος [ˈbuɣos] Φλογ.

Φλογητά

πούγος [ˈpuɣos] Φλογ.

Φλογητά

πούγους [ˈpuɣus] Σίλ.

Σίλλη

μπούχους [ˈbuxus] Μαλακ.

Μαλακοπή

Ουδ. πούγι [ˈpuʝi] Φάρασ.

Φάρασα

πούγ̇ι [ˈpuɣi] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. ουσ. buğu = ατμός.

Ατμός, υδρατμός ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ξεβαίνει πούγους (Βγαίνουν υδρατμοί) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Συνών. αχνός

μπουγουτζής ( ουσ. αρσ. ) μπουγουτζ̑ής [buɣuˈdʒis] Φάρασ. ...