ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

τεπές ( ουσ. ουδ. ) τεπές [teˈpes] Κίσκ., Τσουχούρ. τεπ͑ές [teˈphes] Φάρασ. τεπέ [teˈpe] Αξ., Σίλ., Σινασσ., Φάρασ., Φλογ. ντεπέ [deˈpe] Αξ., Σίλ., Τσαρικ. Πληθ. τεπέδια [teˈpeðʝa] Σινασσ. ντεπέια [deˈpeja] Μισθ. ...

τεπίκι (ουσ. ουδ.) τεπίκι [teˈpici] Μισθ., Φάρασ. Από το τουρκ. ουσ. tepik = κλοτσιά.

Κλοτσιά ό.π.τ. : Ένα χατρά ΄μέτορ γαϊδούρ' τσιφτελού ναι για, δώκεν ένα τεπίκι, λάχεν το μάνα μ’ τζαχ στο καργιά τ’ (Το δικό μας το γαϊδούρι είναι λίγο κακότροπο για, έδωσε μιά κλοτσιά, κλότσησε τη μάνα μου ακριβώς στην κοιλιά της) Μισθ. -Pernot.Gall. Συνών. λαχτιά, τεπικιά

τεπικιά ( ουσ. θηλ. ) ντεπικιά [depiˈca] Μαλακ. Πληθ. ντεπικιές [depiˈces] Μαλακ. ...