τένι (ουσ. ουδ.) τ͑ένι [ˈtʰeni] Σίλ., Φάρασ.

Σίλλη, Φάρασα

τεν' [ten] Μαλακ., Μισθ.

Μαλακοπή, Μισθί

τ͑α̈́νι [ˈtʰæni] Αφσάρ.

Αφσάρι

ντιαν [dʝan] Μισθ.

Μισθί

ντιάνι [ˈdʝani] Μισθ.

Μισθί

Από το τουρκ. ουσ. ten = α) επιδερμίδα β) παλαιότ., σώμα, όπου και διαλεκτ. τύπ. tän.

1. Σώμα, κορμί ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Σουλαΐζ' ούλου ντου ντιάνι μ’ (Πονάει όλο το κορμί μου) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Βολονιάζει τ͑ένι μου (Ανατριχιάζει το κορμί μου) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Συνών. γκιοβντέ, κορμί, ράχη

2. Επιδερμίδα Φάρασ.

Φάρασα

τεντζερές ( ουσ. ουδ. ) τ͑έντζερες ['tʰendzeres] Μισθ., Σίλ. τέντζερης [ˈtendzeris] Σινασσ. τένdζ̑ερε [ˈtendʒere] Μισθ., Φλογ. τ͑ενdζ̑ερέ [tʰendʒeˈre] Αξ., Τροχ. τέντζιρε ['tendzire] Μαλακ. τανdζ̑ιρέ [tandʒiˈre] Ουλαγ. τενdζ̑ιρέ [tendʒiˈre] Ουλαγ. ντανdζ̑αρά [dandʒaˈra] Μισθ. Πληθ. τ͑εντζερέδες [tʰendzeˈreðes] Μισθ. τενdζ̑ιρέρια [tendʒiˈrerʝa] Ουλαγ. ...