ανοιξιμιός (επίθ.) ανοιξιμιός [aniksiˈmɲos] Αξ., Μισθ.

Αξός, Μισθί

ανοιξιμνό [aniksiˈmno] Μαλακ.

Μαλακοπή

ανοιξιμός [aniksiˈmos] Φάρασ.

Φάρασα

νενοιξιμιό [neniksiˈmɲo] Σεμέντρ.

Σεμέντρα

νενεξ̑ιμιό [nenekʃiˈmɲo] Αξ.

Αξός

νεναξιμιό [nenaksiˈmɲo] Φλογ.

Φλογητά

Από το ουσ. άνοιξη, όπου και τύπ. νένοιξ̑', νένεξ̑', και το παραγωγ. επίθμ. -ιμιός < -ιμαῖος.

1. Ανοιξιάτικος ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Νενεξ̑ιμιό βρεχός (Ανοιξιάτικη βροχή) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

Ανοιξιμό χαβάδε (Τραγούδια της άνοιξης) Φάρασ.

Φάρασα

-Αναστασ.

Αναστασιάδης 1976

|| Ασμ. Πράσινα φοραίνουν τζιπ τα ρουσία
γλυdζ̑ιανέσκουν μο ’ζ’ ανοιξιμούς τα χλία ((Πράσινα φοράνε όλα τα δάση
γλυκαίνουν με τις ανοιξιάτικες ζέστες)) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Τραγ.

Θεοδωρίδης 1988

Συνών. ανοιξιάτικος, ανοιξιμιάτικος

β. To ουδ. ως ουσ., καρπός που σπερνόταν την άνοιξη Μισθ., Σεμέντρ., Φλογ.

Μισθί, Σεμέντρα, Φλογητά

: Nεναξεμιού γέλ’μα (Ανοιξιατικο στάρι ) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΜΣ-ΚΠ191

ΚΜΣ-ΚΠ191

Ανοιξιμιά σπέριξαμ', μοχόπωρο μοχοπωρ'νά (Σπέρναμε ανοιξιάτικα, το φθινόπωρο σπέρναμε φθινοπωρινά ) Μισθ.

Μισθί

-ΙΛΝΕ 755

ΙΛΝΕ 755

2. Καλοκαιρινός Φάρασ.

Φάρασα

: || Παροιμ. Ανοιξιμός παρούλε, σ̑ειμωνούζ μαρούλε (Καλοκαιριού παλιούρια, χειμώνα μαρούλια˙ ό,τι περιφρονούμε το καλοκαίρι είναι πολύτιμο τον χειμώνα) Φάρασ.

Φάρασα

-Λουκ.Λουκ.

Λουκόπουλος/Λουκάτος 1951

Συνών. καλοκαιριανός, καλοκαιρινός

ανοιχτήρι ( ουσ. ουδ. ) ανοιχτήρ' [aniˈxtir] Τσαρικ. ανεχτήρ' [aneˈxtir] Μαλακ., Σίλατ., Φερτάκ., Φλογ. αναχτήρι [anaˈxtiri] Μαλακ., Σινασσ. αναχτήρ' [anaˈxtir] Αξ., Μαλακ., Μισθ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Σίλατ., Σινασσ., Φάρασ., Φερτάκ., Φλογ. αναχτσ̑ήρ' [anaxˈtʃir] Αραβαν., Τελμ. ανοιχτάρ' [aniˈxtar] Φάρασ. 'ναχτήρι [naˈxtiri] Αφσάρ., Φκόσ. 'ναχτάρ’ [naˈxtar] Φάρασ. ...