ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ορμάνι ( ουσ. ουδ. ) ορμάνι [orˈmani] Αφσάρ., Κίσκ., Φάρασ., Φκόσ. ορμάν' [orˈman] Αξ., Αραβαν., κ.α., Ουλαγ., Σίλατ., Σινασσ., Φάρασ., Φλογ. Πληθ. ορμάνε [orˈmane] Φάρασ. ...

όρνιθα (ουσ. θηλ.) όρνιθα [ˈorniθa] Ποτάμ. όρνισα [ˈornisa] Σίλ. Από το αρχ. ουσ. ὄρνις, -θος. Ο τύπ. ὄρνιθα μεσν. Η τροπή [θ] > [s] ομαλή για το ιδ. Σίλλης.

Κότα, όρνιθα ό.π.τ. : || Φρ. Όρνισας πουλί (όρνιθας πουλί˙ κοτόπουλο) Σίλ. -Κωστ.Σ. Συνών. ορνίθι, ταβούχι :1

ορνίθι ( ουσ. ουδ. ) ορνίθι [orˈniθi] Μαλακ., Ποτάμ., Τσουχούρ., Φάρασ. ορνίθ' [orˈniθ] Ανακ., Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. ορνίχ' [orˈniç] Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σεμέντρ., Τσαρικ. ορνίγ’ [orˈniʝ] Αξ., Ουλαγ., Τροχ. ορνίτ' [orˈnit] Φερτάκ. ορνίι [orˈnii] Μισθ., Τσαρικ. ορνί [orˈni] Αραβαν., Μισθ. Πληθ. ορνίθια [orˈniθça] Μαλακ., Ποτάμ., Φλογ. ορνίχια [orˈniça] Μισθ. ορνίγια [orˈniʝa] Αξ., Αραβαν., Ουλαγ., Φερτάκ. ...