ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ορνίθι ( ουσ. ουδ. ) ορνίθι [orˈniθi] Μαλακ., Ποτάμ., Τσουχούρ., Φάρασ. ορνίθ' [orˈniθ] Ανακ., Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. ορνίχ' [orˈniç] Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Σεμέντρ., Τσαρικ. ορνίγ’ [orˈniʝ] Αξ., Ουλαγ., Τροχ. ορνίτ' [orˈnit] Φερτάκ. ορνίι [orˈnii] Μισθ., Τσαρικ. ορνί [orˈni] Αραβαν., Μισθ. 'ρνίθι [ʹrniθi] Τσουχούρ., Φάρασ. Πληθ. ορνίθια [orˈniθça] Μαλακ., Ποτάμ., Φλογ. ορνίχια [orˈniça] Μισθ. ...

ορνιθιά (ουσ. θηλ.) ορνιθιά [orniˈθça] Σινασσ. Από το ουσ. ορνίθι και το παραγωγ. επίθμ. -ιά.

Κοτέτσι Σινασσ. : || Παροιμ. Ασ' την ορνιθιά μ' κονdά ορνίθ' δεν παίρω (Δεν παίρνω κότα δίπλα από το κοτέτσι μου˙ Δεν πρέπει να συγγενεύουμε με γείτονες) Σινασσ. -Τακαδόπ. Συνών. κουμάσι :1, ορνιθιώνας, κουμασιώνα, πινελίκι

Τροποποιήθηκε: 01/07/2025

ορνιθιάζω ( ρ. ) ορνιθιάζω [orniˈθçazo] Σινασσ. ...