μπουχαρί (ουσ. ουδ.) πουχαρί [puxaˈri] Μισθ.

Μισθί

πουχαΐρ' [puxaˈir] Ποτάμ., Τζαλ., Φλογ.

Ποτάμια, Τζαλέλα, Φλογητά

πουγαΐρ [puɣaˈir] Μαλακ.

Μαλακοπή

πουχάρι [puʹxari] Φκόσ.

Φκόσι

Πληθ. μπουχαριά [buxaˈrʝa] Σίλ.

Σίλλη

Από το τουρκ. (< περσ.) διαλεκτ. ουσ. buhari = καπνοδόχος, όπου και διαλεκτ. τύπ. puhari (Tietze 2016, λ. buhari, THADS, λ. puhari). Πβ. και λ. μπουχαρί σε διάφορα ιδιώμ. Ηπ. Μακεδ. κ.α.

1. Καπνοδόχος Μαλακ., Σίλ., Φλογ.

Μαλακοπή, Σίλλη, Φλογητά

Συνών. κάπνη :1

2. Φωταγωγός Μισθ.

Μισθί

3. Τζάκι Ποτάμ.

Ποτάμια

Συνών. κάπνη, κουράς, οτζάκι, παρακαμίνα

β. Δωμάτιο όπου βρίσκεται το τζάκι Ποτάμ., Τζαλ.

Ποτάμια, Τζαλέλα

: Το τ͑ουντουρόσ̑ειλο, ύστερα του μέσης το σπίτ’, ύστερα το πουχαΐρ’ που ήταν στρωμένο (Το δωμάτιο με το ταντούρι, ύστερα το μεσαίο δωμάτιο, ύστερα το δωμάτιο με το τζάκι, που ήταν στρωμένο ) Ποτάμ.

Ποτάμια

-ΚΜΣ-ΚΠ322

ΚΜΣ-ΚΠ322

μπουχούρ ( ουσ. ουδ. ) μπουχούρ [buˈxur] Τελμ. ...