ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ύπνος ( ουσ. αρσ. ) ύπνος [ˈipnos] Ανακ., Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Σινασσ., Τελμ., Φάρασ. ύπνους [ˈipnus] Αφσάρ., Τσαρικ., Τσουχούρ., Φάρασ. γύπνος [ˈʝipnos] Αξ., Δίλ. γύπνους [ˈʝipnus] Δίλ., Μισθ. γιούπνους [ˈʝupnus] Σίλ. όυπνος [ˈoipnos] Φάρασ. ...

ύπνωμα (ουσ. ουδ.) ύπνουμα [ˈipnuma] Μαλακ. γύπνουμα [ˈʝipnuma] Μισθ. Από το μεσν. ουσ. ὕπνωμα = ύπνος, το οπ. από το αορ. θ. του αρχ. ρ. ὑπνόω-ῶ και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Ύπνος, η ενέργεια του κοιμάμαι ό.π.τ. : Νταρά ήρτι γύπνουμα πάλι (Τώρα που ήρθε ύπνος πάλι, νύσταξα) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Συνών. ύπνος

υπνώνω ( ρ. ) υπνώνω [ipˈnono] Ανακ., Αραβαν., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. υπνώνου [ipˈnonu] Μαλακ., Φάρασ. 'πνώνω [ˈpnono] Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. Παρατατ. 'πνώνκα [ˈpnonka] Φάρασ. γυπνώνω [ʝipˈnono] Αξ., Ουλαγ. γυπνώνου [ʝiˈpnonu] Μισθ., Τσαρικ. Αόρ. ύπνωσα [ˈipnosa] Ουλαγ., Τελμ., Φάρασ., Φλογ. 'πνώσα [ˈpnosa] Φάρασ. Προστ., Εν. 'πνώσε [ˈpnose] Φάρασ. Παθ., Μτχ. υπνωμένος [ipnoˈmenos] Φάρασ. ...