ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

υπομένω ( ρ. ) 'πoμένω [poˈmeno] Φάρασ. ...

υπομονή (ουσ. θηλ.) υπομονή [ipomoˈni] Μισθ., Σίλ., Σινασσ. Αρχ. ουσ. ὑπομονή = αντοχή, καρτερία (μεταγν. σημ. ‘επιμονή, υπομονή κατά την αναμονή κάποιου’). Η λ. από την Κοινή ν.ε.

Υπομονή : Οπ' 'ρώ τ' παραμύρι μασαν̑ίσκουμι ότσ̑ι γ-υπομονή νεγατάρ καλή 'ν̑αι (Από αυτό το παραμύθι μαθαίνουμε ότι πόσο καλή είναι η υπομονή) Σίλ. -Αρχέλ. Υπομονή, ντεν έχ' άλλου όρια, τι να ποίκουμ' (Υπομονή, δεν έχει άλλο όρια, τι να κάνουμε) Μισθ. -ΑΠΥ-Καρατσ. Συνών. γαναάτι, σάμπιρ

Τροποποιήθηκε: 15/08/2025

υπομονιάρης ( επίθ. ) υπομονιάρης [ipomoˈɲaris] Ανακ. υπομονιάρ' [ipomoˈɲar] Ανακ., Μαλακ. ...