ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

άσπρος ( επίθ. ) άσπρος [ˈaspros] Σινασσ., Φάρασ. άσπρους [ˈasprus] Σίλ. άσπουρους [ˈaspurus] Σίλ. άσπρο [ˈaspro] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Δίλ., Ποτάμ., Σίλατ., Σίλ., Τελμ., Φάρασ., Φλογ. άσπρου [ˈaspru] Μαλακ., Μισθ., Φάρασ. ...

ασπρούτσικος (επίθ.) ασπρούτσικου [aˈsprutsiku] Μαλακ. ’σπρούσκου [ˈsprusku] Φάρασ. Από το νεότ. επίθ. ἀσπρούτζικος (Λεξ. Σομ.), το οπ. από το επίθ. άσπρος και το παραγωγ. επίθμ. -ούτσικος.

Κατάλευκος ό.π.τ. Συνών. άπασπρος

αστάρι ( ουσ. ουδ. ) αστάρι [aˈstari] Αφσάρ., Κίσκ., Σατ., Σίλ., Σινασσ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. αστάρ' [aˈstar] Γούρδ., Μαλακ., Σινασσ., Φλογ. 'στάρι [ˈstari] Φάρασ. ...