ασμάς (I) (ουσ. αρσ.) ασμάς [aˈsmas] Φάρασ.

Φάρασα

ασμά [aˈsma] Ανακ., Μισθ., Ουλαγ., Σίλ.

Ανακού, Μισθί, Ουλαγάτς, Σίλλη

Πληθ. ασμάδια [aˈsmaðʝa] Ανακ.

Ανακού

ασμάϊα [aˈsmaia] Μισθ.

Μισθί

ασμάδα [aˈsmaða] Φάρασ.

Φάρασα

Από το τουρκ. ουσ. asma = αμπελόκλημα, κλήμα (Redhouse).

1. Κλήμα Ανακ., Αξ., Μισθ., Ουλαγ.

Ανακού, Αξός, Μισθί, Ουλαγάτς

: Ντο ασμά έισ̑κε ερυό τζ̑ανgι̂́λια μαύρα σταφύα (Το κλήμα είχε δυο τσαμπιά μαύρα σταφύλια) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

Συνών. αμπέλι, κλήμα

2. Κληματαριά, πέργκολα Μισθ., Σίλ., Φάρασ.

Μισθί, Σίλλη, Φάρασα

: Σ'ν αυλή ομbρό έιξαμ' ασμάϊα (Στην αυλή μπροστά είχαμε κληματαριές) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. νενεντράδι

ασουρέ ( ουσ. ουδ. ) ασουρέ [asuˈre] Σινασσ. ...