φρύγω (ρ.) φρύγω [ˈfriγo] Αξ., Μαλακ., Σινασσ., Φλογ.

Αξός, Μαλακοπή, Σινασσός, Φλογητά

φρύζω [ˈfrizo] Σινασσ.

Σινασσός

Αόρ. έφρυξα ['efriksa] Μαλακ.

Μαλακοπή

Μτχ. φρυγμένου [friγˈmenu] Μαλακ.

Μαλακοπή

Από το αρχ. ρ. φρύγω. Ο τύπ. φρύζω από τον μεσν. τύπ. φρύσσω με μεταπλ. κατά τα ρ. σε -ζω με βάση τον αόρ. έφρυξα.

1. Ξεροψήνω, καβουρδίζω Μαλακ., Σινασσ.

Μαλακοπή, Σινασσός

Συνών. καβουρντίζω

2. Στεγνώνω κάτι σιγά σιγά στη φωτιά ή στον ήλιο Αξ., Μαλακ., Φλογ.

Αξός, Μαλακοπή, Φλογητά

: Τα τσόλια μ' φρύγαν (Τα ρούχα μου στέγνωσαν στη φωτιά) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

Συνών. ξεραίνω, ξερώνω

φρύδι ( ουσ. ουδ. ) φρύτ' [ˈfrit] Φερτάκ. φρύρ' [ˈfrir] Αραβαν. φρύγ̑' [ˈfriʝ] Αξ., Ουλαγ. φιρύρι [fiˈriri] Σίλ. φρύι [ˈfrii] Ουλαγ. Γεν. φρυού [fri'u] Ουλαγ. Πληθ. οφρύδια [oˈfriðʝa] Κίσκ. φρύδια [ˈfriðʝa] Μαλακ., Μισθ., Σινασσ. φρύδε [ˈfriðe] Φάρασ. φρύγια [ˈfriʝa] Αξ., Γούρδ., Φερτάκ. ...