ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

χάκι ( ουσ. ) χάκι [ˈxaci] Μισθ., Σίλ. χάκ͑' [xakʰ] Αραβαν., Μισθ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Τροχ., Φάρασ. χάq' [xaq] Φλογ. χάχι̂ [ˈxaxɯ] Σίλ., Φάρασ., Φκόσ. χάχ' [xax] Μισθ., Σεμέντρ., Σίλ., Φλογ. ...

χακίκατεν (επίρρ.) χακίκατεν [xaˈcikaten] Αραβαν. Aπό το τουρκ. (< αραβ.) επίρρ. hakikaten = αληθινά, πραγματικά.

Αληθινά Συνών. αληθινά

χακλούς ( επίθ. ) χαχλούς [xaʹxlus] Φάρασ. ...