ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

χαλάνω ( ρ. ) χαλάνω [xaˈlano] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Τελμ., Τζαλ., Τροχ., Φλογ. χαλάνου [xaˈlanu] Μισθ., Σίλ. χάνω [ˈxano] Φάρασ. Αόρ. χάλασα [ˈxalasa] Αξ., Αραβαν., Ποτάμ., Σίλ., Τελμ. χάρασα [ˈxarasa] Σίλ. Μτχ. χαλασμένο [xalaˈzmeno] Αραβαν., Γούρδ., Σινασσ., Τροχ. ...

χαλασμός (ουσ. αρσ.) χαλασμός [xalaˈzmos] Μαλακ., Σινασσ. Από το μεταγν. ουσ. χαλασμός.

Χαλασμός, καταστροφή ό.π.τ. : || Ασμ. Ελάτε διείτε χάλασμο, διείτε αναπαπούλα,
διείτε κι ένα κατακλυσμό που δέ 'νοτον ποτές μου ((Ελάτε δείτε χαλασμό, δείτε αναμπουμπούλα,
δείτε κι έναν κατακλυσμό που ποτέ δεν ξανάγινε) ) Σινασσ. -Λεύκωμα Συνών. μαφ, τελέφι :1, χιρμάς

χαλάτσης ( ουσ. αρσ. ) χαλάτσ̑ης [xaˈlatʃis] Μισθ. ...