χατζιλαΐζω
(ρ.)
χατζιλαΐζου
[xadzilaˈizu]
Μισθ.
χαdζ̑ιλαΐζου
[xadʒiˈlaizu]
Μισθ.
Παρατατ.
χαdζ̑ιλάιζα
[xadʒiˈlaiza]
Μισθ.
χατζιλάεινα
[xadziˈlaina]
Μισθ.
Αόρ.
χατζιλάτ'σ̑α
[xadziˈlatʃa]
Μισθ.
χαdζ̑ιλάτ'σα
[xadʒiˈlatsa]
Μισθ.
Παρατατ.
χαdζ̑ιλάdα
[xadʒiˈlada]
Μισθ.
Από το τουρκ. ρ. harcamak = α) ξοδεύω β) αναλώνω γ) ξεφορτώνομαι κάποιον ή κάτι που είναι άχρηστο, όπου και διαλεκτ. τύπ. harçlamak και ⱨärclämäk με αποβολή του [r], και το παραγωγ. επίθμ. -ίζω. Εναλλακτικά, από το τουρκ. ρ. kaçılmak = α) αποσύρω β) διώχνω, παραμερίζω.
1. Ξεφορτώνομαι, πετάω στα σκουπίδια
Μισθ.
:
Τσόουν ναχυριώνα μέσα, αλλά δε ξέρου γεωργός τι δου ποίκιν, αν δου χατζιλάτ'σιν ή αν ντου έχ'
(Ήταν μέσα στον αχυρώνα, αλλά δεν ξέρω ο γεωργός τι το έκανε, αν το πέταξε ή αν το έχει)
Μισθ.
-ΑΠΥ-ΕΝΔ
2. Εκσφενδονίζω, πετάω κάτι
ό.π.τ.
:
Χατζιλάειναμ' ντου γαμά μέσ̑η τ', να τ͑υρπήσουμ' διαολιού καργιά
(Πετούσαμε το δίκοπο μαχαίρι στη μέση του (ανεμοστρόβιλου που είχε ξεσπάσει στον κάμπο), για να τρυπήσουμε την κοιλιά του διαβόλου (που βρισκόταν μέσα στον ανεμοστρόβιλο και έτσι να σταματήσει ο ανεμοστρόβιλος) )
Μισθ.
-Κωστ.Μ.
Γάπσα 'να χτα̈́ρ', χατζιλάτ'σ̑α ντου απάνου τ'
(Άρπαξα μιά πέτρα, την έρριξα απάνω του)
Μισθ.
-Φατ.
Να ντου χατζιλαΐσου σου 'ντιαριά
(Θα το ρίξω στη ρεματιά)
Μισθ.
-Φατ.
|| Φρ.
Χατζιλαΐζουμ' κάρτις
(Ρίχνουμε χαρτιά˙ Παίζουμε χαρτιά)
Μισθ.
-ΑΠΥ-Καρατσ.
Συνών.
ξεπετώ, φιρλατίζω :1