ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

χοπλαντώ ( ρ. ) χοπλαdώ [xoplaˈdo] Ποτάμ. χοπ͑λατώ [xophlaˈto] Φάρασ., Φλογ. οπλατώ [oplaˈto] Σινασσ. χοτλαdού [xotlaˈdu] Μισθ. χοπ͑λατίζω [xophlaˈtizo] Μαλακ., Φάρασ. χοbλαdίζω [xoblaˈdizo] Αραβαν. χοπλαΐζου [xoplaˈizu] Μισθ. Παρατατ. χοπλάdανα [xoˈpladana] Δίλ. Εν., Προστ. χόπλαδα [ˈxoplaða] Μισθ. χοπλάδα [ˈxoplaða] Μισθ. ...

χοπλάτημα (ουσ. ουδ.) χοπ͑λάτημα [xoˈphlatima] Φάρασ. χοπλάιμα [xoˈplaima] Μισθ. Από το ρ. χοπλαντώ και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

Άλμα, πήδημα ό.π.τ. : Ντεν έεις μέγα χοπλάημα (δεν έχεις μεγάλο άλμα) Μισθ. -Κοτσαν. Συνών. ατλαμά, ατλάτημα

χορά ( ουσ. θηλ. ) χορά [xoˈra] χοράδ' [xoˈrað] Δίλ. ...