ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

αχτσάχ ( ουσ. ουδ., πληθ. ) αχτσάχια [axˈtsaça] Τροχ. ...

αχτσελί (ουσ. ουδ.) αχτσ̑ελί [axtʃeˈli] Ανακ. Από το τουρκ. επίθ. akçeli = α) σχετικός με τα νομίσματα ακτσέδες ή με το χρήμα β) πλούσιος.

Λωρίδα με φλουριά που δενόταν γύρω από το γυναικείο φέσι Ανακ. Πβ. καϊμάς, σασλίχι

άχυρο ( ουσ. ουδ. ) άχ̇υρου [ˈaxiru] Μαλακ., Μισθ. άυρου [ˈairu] Μισθ. άσ̑υρο [ˈaʃiro] Ανακ., Σινασσ., Φάρασ. άσ̑υρου [ˈaʃiru] Τσουχούρ., Φκόσ. άσ̑ουρο [ˈaʃuro] Ουλαγ., Σατ., Φάρασ. άσ̑ουρου [ˈaʃuru] Σίλ. άσ̑ορο [ˈaʃoro] Σινασσ. άχερο [ˈaçero] Αραβαν., Ποτάμ., Σεμέντρ., Τζαλ., Τσαρικ. άσ̑ερο [ˈaʃero] Φάρασ. άχυορο [ˈaçoro] Σινασσ. ...