Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
άλογο ( ουσ. ουδ. ) άλογο [ˈaloɣo] Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ποτάμ., Τζαλ., Φλογ. άλουγου [ˈaluɣu] Μαλακ., Μισθ., Σεμέντρ., Τσαρικ. άλοχο [ˈalοxo] Ουλαγ. άβγο [ˈavɣo] Σατ., Φάρασ. άβγου [ˈavɣu] Τσουχούρ. Γεν. αλογάτ' [aloˈɣat] Αξ. αλουγουϊού [aluɣuˈʝu] Μισθ. Πληθ. αλόγατα [aˈloɣata] Ανακ., Αξ., Σινασσ., Τελμ., Φλογ. αλούγαdα [aˈluɣada] Μισθ., Τσαρικ. άβγα [ˈavɣa] Σατ. ...
αλοιφή (ουσ. θηλ.) Πληθ. αλοιφίδια [aliˈfiðʝa] Ανακ. Αρχ. ουσ. ἀλοιφή.
Ιαματική αλοιφή Συνών. μεχλέμ, ντερμάνι
αλούντημα ( ουσ. ουδ. ) αλούνdημα [aˈlundima] Μισθ. ...