αλντατώ (ρ.) αλντατώ [aldaˈto] Σίλ.

Σίλλη

αλτατ-τού [altatˈtu] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

Αόρ. αλντάτσ̑ησα [alˈdatʃisa] Σίλ.

Σίλλη

Από το τουρκ. ρ. aldatmak (αόρ. altattı) = εξαπατώ, ξεγελώ.

Εξαπατώ, ξεγελώ ό.π.τ.

ό.π.τ.

: 'γώ σ̑ήμερι αλντάτσ̑ησα πατισ̑αχιού την γκόρη (Εγώ σήμερα εξαπάτησα την κόρη του βασιλιά) Σίλ.

Σίλλη

-Dawk.JHS

Dawkins 1910

Συνών. γελώ, καλιγώνω, κομπώνω

αλντούρντημα ( ουσ. ουδ. ) αλντούρντημα [alˈdurdima] Μισθ. ...