ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ετεκτσέ
ετλίκι
ετός
ετράφι
ευαγγέλιο
εύκαιρα
εύκαιρος
ευκαίρωμα
ευκαιρώνω
ευκολία
ευλογεύω
ευλόγημα
ευλόγηση
ευλογητός
ευλογιά
ευλογώ
ευξούμαι
εύρημα
ευχέλαιμα
ευχέλαιο
ευχή

ευκολία ( ουσ. θηλ. ) ευκολία [efkoˈlia] Σινασσ. ευκολιά [efkoˈʎa] Ανακ. ...

ευλογεύω (ρ.) 'βλογεύω [vloˈʝevo] Σίλατ. Αόρ. 'βλόγεψα [ˈvloʝepsa] Σίλατ. 'βλόγιψα [ˈvloʝipsa] Μαλακ. Aπό το ρ. ευλογώ με μεταπλ. κατά τα ρ. σε -εύω (πβ. πλανῶ - πλανεύω).

Γεννώ ό.π.τ. : Νύφ' μας 'βλόγεψεν (Η νύφη μας γέννησε) Σίλατ. -Χωλόπ.Μ. Συνών. γλυτώνω, τεκνώνω

ευλόγημα ( ουσ. ουδ. ) 'βλόημα [ˈvloima] Αραβαν., Μισθ., Σίλ. ...