ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

και ( σύνδ. ) και [ce] Καππ. κι [ci] Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Σεμέντρ., Σίλ. τσ̑αι [tʃe] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ. τζ̑αι [dʒe] Αφσάρ., Κίσκ., Μισθ., Σατ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φκόσ. τζαι [tze] Αραβαν., Αφσάρ., Κίσκ., Σατ. τσ̑ι [tʃi] Αραβαν., Μισθ. τσ̑' [tʃ] Αφσάρ., Κίσκ., Μισθ., Τσουχούρ., Φάρασ. τζ̑' [dʒ] Αφσάρ., Κίσκ., Μισθ., Τσουχούρ., Φάρασ. τζι [dzi] Μισθ., Σίλ. ...

καϊγανάς (ουσ.) καϊγανά [kaiɣaˈna] Ουλαγ. καϊγκανά [kaigaˈna] Σινασσ. καϊκανά [kaikaˈna] Τροχ. γαϊγανά [ɣaIɣaˈna] Αραβ., Μαλακ., Ποτάμ. κιαναγάτι [canaˈɣati] Αραβαν. Από το τουρκ. (< περσ.) ουσ. kaygana = είδος ομελέτας, καγιανάς. Η λ. και Πόντ. Κύπρ. Μακεδ.

1. Εορταστικό έδεσμα από αβγά, αλεύρι και μέλι, σαν γλυκιά ομελέτα ή κρέπα ό.π.τ. Συνών. σφουγγάτο

2. Φαγητό με κρέας, τσιγαρισμένο κρεμμύδι και μαϊντανό Αραβαν.

καϊγού ( ουσ. ) καϊγού [kaiˈɣu] Ανακ. qαϊγού [qaiˈɣu] Μαλακ. γαϊγού [ɣaiˈɣu] Μισθ., Σίλ., Τσουχούρ. γαϊγούς [ɣaiˈɣus] Φάρασ. γαγιαγού [ɣaʝaˈɣu] Φάρασ. γαής [ɣaˈis] Αραβαν. Πληθ. καϊγούδια [qaiˈɣuðʝa] Μαλακ. γαϊγούδια [ɣaiˈɣuðʝa] Σινασσ. γαγιαγούδε [ɣaʝaˈɣuðe] Φάρασ. Θηλ. γαϊγού [ɣaiˈɣu] Σινασσ. ...