ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

καϊγού ( ουσ. ) καϊγού [kaiˈɣu] Ανακ. qαϊγού [qaiˈɣu] Μαλακ. γαϊγού [ɣaiˈɣu] Μισθ., Σίλ., Τσουχούρ. γαϊγούς [ɣaiˈɣus] Φάρασ. γαγιαγού [ɣaʝaˈɣu] Φάρασ. γαής [ɣaˈis] Αραβαν. Πληθ. καϊγούδια [qaiˈɣuðʝa] Μαλακ. γαϊγούδια [ɣaiˈɣuðʝa] Σινασσ. γαγιαγούδε [ɣaʝaˈɣuðe] Φάρασ. Θηλ. γαϊγού [ɣaiˈɣu] Σινασσ. ...

καϊγουσούζης (επίθ.) qαϊγουσούζ' [qaiɣuˈsuz] Μαλακ. γαϊγουσούζης [ɣaiɣuˈsuzis] Φάρασ. γαgουσούζης [ɣaguˈsuzis] Σινασσ. Θηλ. γαϊγουσούζα [ɣaiɣuˈsuza] Φάρασ. Ουδ. γαϊγουσούζι [ɣaiɣuˈsuzi] Φάρασ. Από το τουρκ. επίθ. kaygısız = αδιάφορος.

1. Ξέγνοιαστος, αμέριμνος ό.π.τ. Συνών. γαϊλεσούζης :2

2. Αδιάφορος ό.π.τ.

καΐκι ( ουσ. ουδ. ) καΐκ' [kaik] Μαλακ. qαΐκ’ [qaˈik] Σίλατ. γαΐχ̇ι [ɣaˈixi] Φάρασ. γαΐχ' [ɣaˈix] Μισθ., Σίλ. χαΐχ' [xaˈix] Σίλ. Πληθ. καΐχια [kaˈɯça] Αραβ., Τελμ. ...