ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ο, η, το () το [to] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Αφσάρ., Γούρδ., Κίσκ., Ουλαγ., Ποτάμ., Τελμ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φερτάκ. ντο [do] Ουλαγ., Φερτάκ. Γεν. του [tu] Ανακ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σινασσ., Τελμ. ντου [du] Μαλακ., Μισθ. 'ου [u] Μισθ. τ' [t] Αξ. Αιτ. τε [te] Φάρασ. Αρσ. ο [o] Αφσάρ., Κίσκ., Ποτάμ., Σινασσ., Τσουχούρ., Φάρασ. Αιτ. τον [ton] Αξ., Αφσάρ., Κίσκ., Μαλακ., Ποτάμ., Σίλατ., Σινασσ., Τελμ., Τσουχούρ., Φάρασ., Φλογ. τουν [tun] Σίλ. ...

οβαλάτημα (ουσ. ουδ.) οβα̈λα̈́τημα [ovæˈlætima] Φάρασ. οφελέτ’μα [ofeˈletma] Φάρασ. Από το ρ. οβελετίζω, όπου και τύπ. οβα̈λα̈τώ και οφελετάου, και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

1. Τρίψιμο Συνών. κοπάνισμα, τρίψιμο :1

2. Θρυμμάτισμα

οβελετίζω ( ρ. ) οβελετίζω [oveleˈtizo] Φάρασ. οβα̈λα̈τίζω [ovælæˈtizo] Αφσάρ. οβα̈λα̈τώ [ovælæˈto] Αφσάρ. οφελετάου [ofeleˈtau] Φάρασ. ...