ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κοπανίζω ( ρ. ) κοπανίζω [kopaˈnizo] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Ποτάμ., Σινασσ., Φλογ. κοπανίζου [kopaˈnizu] Σίλ. κουπανίζω [kupaˈnizo] Αραβαν., Γούρδ., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ., Σατ., Φάρασ. κουπανίζου [kupaˈnizu] Αφσάρ., Μισθ., Σίλ., Τσουχούρ. γκουμπανίζω [gubaˈnizo] Φάρασ. κουπανώ [kupaˈno] Μισθ., Σίλ. καπανίζω [kapaˈnizo] Σίλ. κουβάζω [kuˈvazo] Ποτάμ. Παρατατ. κουπάνιζα [kuˈpaniza] Αραβαν. Αόρ. κοπάν'σα [kοˈpansa] Σίλ., Φάρασ. ...

κοπάνισμα (ουσ. ουδ.) κοπάνισμα [koˈpanizma] Αραβαν., Γούρδ. κουπάνισμα [kuˈpanizma] Γούρδ., Μαλακ. κουπάνημα [kuˈpanima] Μισθ. Από το νεότ. ουσ. κοπάνισμα (Λεξ. Σομ.), το οπ. από το ρ. κοπανίζω και το παραγωγ. επίθμ. -μα.

1. Τρίψιμο, κοπάνισμα στο γουδί ό.π.τ. Συνών. οβαλάτημα :1, τρίψιμο :1, τσάκωμα

2. Ξυλοδαρμός ό.π.τ. Συνών. κρούσιμο, κοτέκι :2, ξυλιά, ξύλο, φάγισμα

κόπανος ( ουσ. αρσ. ) κόπανος [ˈkopanos] Αραβαν., Αραβ., Γούρδ., Φλογ. κόπανους [ˈkopanus] Μαλακ. Ουδ. κόπανο [ˈkopano] Μισθ. κόπανου [΄kopanu] Μαλακ., Μισθ. κόπαν' [ˈkopan] Τσαρικ. Πληθ. κοπάν' [koˈpan] Μισθ. κόπανα [ˈkopana] Μαλακ., Μισθ. ...