ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ζευγαράς ( ουσ. αρσ. ) ζευγαράς [zevɣaˈras] Μισθ., Φάρασ. ...

ζευγαράτης (ουσ. αρσ.) ζευγαράτ' [zevɣaˈrat] Φάρασ. ζευγαράτοι [zevɣaˈrati] Φάρασ. Από το μεσν. ουσ. ζευγαρᾶτος, πληθ. ζευγαρᾶτοι, με αναλογ. ενικό ζευγαράτης. Πβ. αλογάτος-αλογάτης.

Ζευγάς, γεωργός : || Παροιμ. Ο ζευγαράτ' 'υρεύει βρεσ̑ή, ό κουμνα̈́τ' 'υρεύει ξερα̈́ (Ο γεωργός θέλει βροχή, ο σταμνάς θέλει ξηρασία˙ ανάλογα με τα συμφέροντά μας, επιζητούμε διαφορετικές συνθήκες) Φάρασ. -Λουκ.Λουκ. Συνών. ζευγαράς, τσιφτσής, χωραφάτης

ζευγάρι ( ουσ. ουδ. ) ζευγάρι [zeˈvɣari] Αφσάρ., Μισθ., Τελμ. ζευγάρ' [zeˈvɣar] Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Μισθ., Ουλαγ., Τζαλ., Τσελτ., Φλογ. ζευγκάρι [zevˈgari] Αφσάρ., Φάρασ. ...