ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ζεύγω ( ρ. ) ζεύγνω [ˈzevɣno] Αραβαν. ζέγνω [ˈzeɣno] Ανακ. ζέγου [ˈzeˈɣu] Μισθ. ζέζω [ˈzezo] Τσουχούρ. σβέζω [ˈzvezo] Αραβαν. ζ̑βέγνω [ˈʒveɣno] Αξ. βζέγω [ˈvzeɣo] Φλογ. Παρατατ. ζέγιξα [ˈzeʝiksa] Μισθ. ζ̑βένισ̑κα [ˈʒveniʃka] Αξ. βζέγισ̑κα [ˈvzeʝiʃka] Φλογ. ...

ζεφκλεντίζω (ρ.) ζεφκλενdίζω [zefklenˈdizo] Αραβαν. Παρατατ. ζεφκλένdιζα [zefˈklendiza] Αραβαν. Νεότ. ρ. ζεφκλεντίζω = περιπαίζω (Mackridge 2021: 28), το οπ. από το τουρκ. ρ. zevklenmek (αόρ. zefklendi) = α) ευχαριστιέμαι β) περιπαίζω.

Κοροϊδεύω : Ούλ-λο το κόσμος το ζεφκλένdιζε (Όλος ο κόσμος τον κορόιδευε) Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ. Συνών. αναγελώ :1, γαριέζω, γελώ, ζαναχεύω, παίζω :4, παραγελώ

ζεχίρι ( ουσ. ) ζεχίρ' [zeˈçir] Αραβαν. ζεχ̇ίρι [zeˈxiri] Αφσάρ. ζαχίρ' [zaˈçir] Μισθ. ζεχ̇έρι [zeˈxeri] Φάρασ. ...