ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

ζεύγος
ζεύγω
ζεφκλεντίζω
ζεχίρι
ζεχιρλετίζω
ζεχιρλέτισμα
ζήλεια
ζήλεμα
ζηλεύω
ζηλιάρης
ζημιά
ζήνω
ζητιέρης
ζητώ
ζιανκιάρ
ζιαφέτι
ζίβανα
ζιγάρτημα
ζιγαρτίζω
ζιγιάνι
ζίκα

ζηλιάρης ( επίθ. ) ζουλιάρης [zuˈʎaris] Γούρδ., Σινασσ. ...

ζημιά (ουσ. θηλ.) ζημιά [ziˈmɲa] Μισθ. ζεμιά [zeˈmɲa] Μαλακ., Φλογ. Από το αρχ. ουσ. ζημία. Ο τύπ. ζημιά μεσν. Ο τύπ. ζεμιά με [e] λόγω του παρακείμενου ερρίνου.

Zημιά, ιδίως αυτή που προκαλείται από ζώα σε κτήμα ό.π.τ. : Ζημιά νίιτι (Γίνεται ζημιά) Μισθ. -Κωστ.Μ. || Φρ. Ζεμιά δεν έχ' (Δεν έχει ζημιά˙ δεν πειράζει) Φλογ. -ΚΕΕΛ 1361 Συνών. ζαράρι, ζιγιάνι, Πβ. κακό

ζήνω () ...