Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
γιαϊλάς ( ουσ. ουδ. ) γιαϊλάς [ʝaiˈlas] Φάρασ., Φκόσ. γιαϊλά [ʝaiˈla] Αξ., Μισθ., Ουλαγ., Σεμέντρ., Φάρασ. γαϊλάς [ɣaiˈlas] Κίσκ., Φάρασ., Φκόσ. 'αϊλάς [aiˈlas] Κίσκ., Φάρασ., Φκόσ. 'αϊλά [aiˈla] Φάρασ. γαϊλάχ [ɣaiˈlax] Μισθ. γιαγλάς [ʝaˈɣlas] Σινασσ. γιαγλά [ʝaˈɣla] Αξ. ...
γιαϊλί (ουσ.) γιαϊλί [ʝaiˈli] Μισθ. γιαγλί [ʝaˈɣli] Σινασσ. γαϊλί [ɣaiˈli] Τσουχούρ. Από το τουρκ. ουσ. yaylı = αραμπάς με αναρτήσεις.
Δίτροχη άμαξα με αναρτήσεις, σούστα ό.π.τ. Συνών. σούστα :2
γιακαντίζω ( ρ. ) γιακατίζω [ʝakaˈtizo] Μαλακ. γιακαΐζου [ʝakaˈizu] Μισθ. γιαχαdώ [ʝaxaˈdo] Σίλ. ικ͑ανdώ [ikʰanˈdo] Σίλ. Αόρ. γιακάτ'σα [ʝaˈkatsa] Μαλακ. γιαϊqάτ’σα [ʝaiˈqatsa] Φλογ. ικ͑άισα [iˈkʰaisa] Σίλ. ...