ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γιαγνατίζω ( ρ. ) γιαγνατίζω [ʝaɣnaˈtizo] Αφσάρ., Τσουχούρ. γιαγνατίζου [ʝaɣnaˈtizu] Φάρασ. ιγνατίζω [iɣnaˈtizo] Φάρασ. ...

γιαζγί (ουσ. ουδ.) γιαζγι̂́ [ʝazˈɣɯ] Αραβαν. Από το τουρκ. ουσ. yazgı = απόλυτος προορισμός του ανθρώπου, μοίρα.

Μοίρα, γραφτό : Άλλο ετό το 'μο το γιαζγι̂́ μ' 'ναι, ετό να με παρπάγ̑' (Αυτή είναι πια η μοίρα μου, να με πάρει αυτός) Αραβαν. -Φωστ. Συνών. γραφτό, κισμέτι, μοίρα :3

γιαζί (I) ( ουσ. ουδ. ) γιαζι̂́ [ʝaˈzɯ] Ανακ., Αξ., Δίλ., Κίσκ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Τροχ., Φλογ. γιαζού [ʝaˈzu] Μισθ., Σίλ., Τσαρικ., Φλογ. Πληθ. γιαζίδια [ʝaˈziðʝa] Μαλακ. γιαζι̂́ρια [ʝaˈzɯrʝa] Φλογ. ...