ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κουβετλούς ( επίθ. ) κουβατλούς [kuvatˈlus] Φάρασ. γουβετ͑λούς [ɣuvetʰˈlus] Σίλ., Φάρασ. κουβετλού [kuvetˈlu] Φλογ. γουβετλού [ɣuvetˈlu] Σίλ. γουβετλΰ [ɣuvetˈly] Αραβαν. γοβατλού [ɣovatˈlu] Μισθ. Θηλ. γουβετ͑λούσα [ɣuvetʰˈlusa] Φάρασ. Πληθ. γουβατλούδια [ɣuvatˈluðʝa] Τελμ. γουβετλούδα [ɣuvetˈluða] Φάρασ. γουβετλούγια [ɣuvetˈluʝa] Τροχ. ...

κουβλέκι (ουσ. ουδ.) κουβλέκι [kuˈvleci] Φκόσ. γκουβλέτσ' [guˈvlets] Μισθ. γϋβλέτσ' [ʝyˈvlets] Μισθ. γουβλέτσ' [ɣuˈvlets] Μισθ. Από το τουρκ. ουσ. külek (<αρμεν. kovlak), όπου και διαλεκτ. τύπ. küvleκ και güvlek = ξύλινος κάδος.

Μονάδα βάρους ισοδύναμη με μιάμιση οκά (600 δράμια) ό.π.τ.

κουβλί ( ουσ. ουδ. ) κουλβί [kulˈvi] Ανακ. γκουλβί [gulˈvi] Ανακ. ...