ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

αγάλια ( επίρρ. ) αγάλια [aˈɣaʎa] Σινασσ., Τελμ. ’γάλια [ˈɣaʎa] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μισθ., Ποτάμ., Σίλατ., Σίλ., Σινασσ. ’κάλια [ˈkaʎa] Ανακ., Φλογ. qάλια [ˈqaʎa] Φλογ. Πληθ. ’γαλιάτ’ [ɣaˈʎat] Μισθ. ...

αγαλίκι (ουσ. ουδ.) αγαλίκ’ [aɣaˈlik] Σινασσ. αγαλίχι [aɣaˈlixι] Φάρασ. Νεότ. ουσ. ἀγαλίκι, το οπ. από το τουρκ. ağalık = α) η ιδιότητα του αγά β) γενναιοδωρία. Για πρώιμες μαρτυρίες, ετυμολ. και σημασιολ. εύρος στην ελλ. βλ. Δημητρόπουλος (2009).

1. Η περιοχή της δικαιοδοσίας του αγά Φάρασ.

2. Αρχοντιά, αβρότητα Σινασσ., Φάρασ.

αγαναχτώ ( ρ. ) αγαναχτίζω [aɣanaˈxtizo] Μισθ. ’γαναχτίζω [ɣanaˈxtizo] Σινασσ. Αόρ. ’γανάχτ’σα [ɣaˈnaxtsa] Φάρασ. ’γανάχσα [ɣaˈnaxsa] Σινασσ. κ͑ανι̂́χ’σα [qaˈnɯxsa] Τελμ. Μτχ., Θηλ. αγαναχτισμέν’ [aɣanaxtiˈzmen] Μισθ. ...