ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

αγαναχτώ ( ρ. ) αγαναχτίζω [aɣanaˈxtizo] Μισθ. ’γαναχτίζω [ɣanaˈxtizo] Σινασσ. Αόρ. ’γανάχτ’σα [ɣaˈnaxtsa] Φάρασ. ’γανάχσα [ɣaˈnaxsa] Σινασσ. κ͑ανι̂́χ’σα [qaˈnɯxsa] Τελμ. Μτχ., Θηλ. αγαναχτισμέν’ [aɣanaxtiˈzmen] Μισθ. ...

αγάπη (ουσ. θηλ.) αγάπη [aˈɣapi] Αραβαν., Σινασσ. Αρχ. ουσ. ἀγάπη.

1. Έρωτας Σινασσ. : || Ασμ. Αγάπη θέλει φρόνηση, θέλει ταπεινοσύνη,
θέλει λαγού περπατησιά πουλιού γρηγοροσύνη (Η αγάπη απαιτεί σύνεση, ταπεινότητα,
απαιτεί λαγού περπάτημα και γρηγοράδα πουλού) Σινασσ. -Αρχέλ. Συνών. αγάπημα, σεβντάς :1

2. Κατ’ επέκτ. το πρόσωπο με το οπ. κάποιος είναι ερωτευμένος Σινασσ. : || Ασμ. Ήμουν τριών μερών γαμβρός δώδεκα χρόνια σκλάβος,
και τώρα την αγάπη μου άλλος θε να την πάρει
Σινασσ. -Αρχέλ.

3. Συμφιλίωση Αραβαν. Συνών. μπαρούστημα, μπαρουστιέσιμα, πάρισιχ

αγάπημα ( ουσ. ουδ. ) αγάπημα [aˈɣapima] Αραβαν., Γούρδ., Ουλαγ., Φλογ. ’γάπημα [ˈɣapima] Μισθ. αγάπεμα [aˈɣapema] Αξ. ...