εκείνος (αντων.) εκείνο [eˈcino] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., Ποτάμ., Σίλατ., Τελμ., Τζαλ., Φερτάκ., Φλογ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Γούρδονος, Ποτάμια, Σίλατα, Τελμησσός, Τζαλέλα, Φερτάκαινα, Φλογητά

εκείνου [eˈcinu] Μαλακ., Μισθ.

Μαλακοπή, Μισθί

εκεινό [eciˈno] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

εκεινά [eciˈna] Αξ., Μισθ., Φλογ.

Αξός, Μισθί, Φλογητά

ικείνο [iˈcinο] Φλογ.

Φλογητά

ικείνου [iˈcinu] Μαλακ.

Μαλακοπή

ιgεινά [iɉiˈna] Φλογ.

Φλογητά

ατσ̑είνο [aˈtʃino] Φάρασ.

Φάρασα

ατσ̑είνου [aˈtʃinu] Φάρασ.

Φάρασα

αdζ̑είνο [aˈdʒino] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

ατζ̑εινό [adʒiˈno] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

αdζ̑είνα [aˈdʒina] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

ατζ̑εινά [adʒiˈna] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

αdζ̑είνε [aˈdʒine] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

ατσ̑εινέ [atʃiˈne] Φάρασ.

Φάρασα

ατσ̑εινα̈́ [atʃiˈnæ] Φάρασ.

Φάρασα

'κείνο [ˈcino] Αξ., Ποτάμ., Σίλατ., Τζαλ., Φλογ.

Αξός, Ποτάμια, Σίλατα, Τζαλέλα, Φλογητά

'κείνου [ˈcinu] Μαλακ., Μισθ., Σεμέντρ., Σίλ.

Μαλακοπή, Μισθί, Σεμέντρα, Σίλλη

'κεινό [ciˈno] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

'τζ̑είνο [ˈdʒino] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

'τζ̑είνε [ˈdʒine] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

'τζ̑εινά [dʒiˈna] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

τοκεινόν [tociˈnon] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., κ.α., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Γούρδονος, κ.α., Μαλακοπή, Ουλαγάτς, Ποτάμια

νενεκεινόν [neneciˈnon] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., κ.α., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Γούρδονος, κ.α., Μαλακοπή, Ουλαγάτς, Ποτάμια

τεκεινά [teciˈna] Μαλακ.

Μαλακοπή

τεκεινάς [teciˈnas] Σίλ.

Σίλλη

τικεινάς [ticiˈnas] Σίλ.

Σίλλη

τικεινιά [ticiˈɲa] Μαλακ.

Μαλακοπή

τουκεινά [tuciˈna] Τελμ.

Τελμησσός

τουκεινιά [tuciˈɲa] Ποτάμ.

Ποτάμια

τουκουγιά [tukuˈʝa] Φλογ.

Φλογητά

κειτινάς [citiˈnas] Σίλ.

Σίλλη

Αρσ. εκείνους [ˈecinus] Σίλ.

Σίλλη

ικείνους [iˈcinus] Σίλ.

Σίλλη

ατσ̑είνος [aˈtʃinos] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

ατσ̑είνους [aˈtʃinus] Φάρασ.

Φάρασα

αdζ̑είνος [aˈdʒinos] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

'κείνους [ˈcinus] Σίλ.

Σίλλη

'τσ̑είνος [ˈtʃinos] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

'τζ̑είνος [ˈdʒinos] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

κείτινους [ˈcitinus] Σίλ.

Σίλλη

κειτινός [citiˈnos] Σίλ.

Σίλλη

Θηλ. εκείν' [eˈcin] Τελμ.

Τελμησσός

ικείν' [iˈcin] Σινασσ.

Σινασσός

αdζ̑είνη [aˈdʒini] Φάρασ.

Φάρασα

'κείν̑η [ˈciɲi] Σίλ.

Σίλλη

'κείν' [cin] Τελμ.

Τελμησσός

’τσείνη [ˈtsini] Σίλ.

Σίλλη

Ουδ. 'κείνου [ˈcinu] Σίλ.

Σίλλη

αdζ̑είνο [aˈdʒino] Φάρασ.

Φάρασα

Γεν. εκεινανού [ecinaˈnu] Σίλ.

Σίλλη

εκεινιαρώ [eciɲaˈro] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

εκεινdζ̑αρώ [ecindʒaˈro] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

κεικιού [ciˈcu] Μισθ.

Μισθί

τουνεκεινιού [tuneciˈɲu] Σινασσ.

Σινασσός

τουνετσ̑εινού [tunetʃiˈnu] Φάρασ.

Φάρασα

τουτσ̑είνου [tuˈtʃinu] Αφσάρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Φάρασα

τεκεινιού [teciˈɲu] Μαλακ., Μισθ.

Μαλακοπή, Μισθί

τεκϋνιού [tecyˈɲu] Φλογ.

Φλογητά

τϋκΰν' [tyˈkyn] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

τικείνου [tiˈcinu] Μαλακ.

Μαλακοπή

κιτεινού [citiˈnu] Σίλ.

Σίλλη

τικεινιού [ticiˈɲu] Φλογ.

Φλογητά

τεκεινιαρού [teciɲaˈru] Μαλακ.

Μαλακοπή

τουκειούν [tuˈcun] Τελμ.

Τελμησσός

τουκειουνού [tucuˈnu] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

τουκειουνιού [tucuˈɲu] Αραβαν.

Αραβανί

τουκούν [tuˈκun] Αξ., Γούρδ., Σεμέντρ., Σίλ.

Αξός, Γούρδονος, Σεμέντρα, Σίλλη

τοκούν [toˈkun] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., κ.α., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Γούρδονος, κ.α., Μαλακοπή, Ουλαγάτς, Ποτάμια

τουκουνιαρού [tukuɲaˈru] Σεμέντρ., Σίλατ.

Σεμέντρα, Σίλατα

Αρσ. τουdζ̑είνου [tuˈdʒinu] Φάρασ.

Φάρασα

Θηλ. σετσ̑είντς [seˈtʃints] Φάρασ.

Φάρασα

σεdζ̑είντς [seˈdʒints] Φάρασ.

Φάρασα

σ'τσ̑είνης [sˈtʃinis] Αφσάρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Φάρασα

Πληθ. εκείνα [eˈcina] Ανακ., Αξ., Γούρδ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σίλατ., Φλογ.

Ανακού, Αξός, Γούρδονος, Μαλακοπή, Μισθί, Ποτάμια, Σίλατα, Φλογητά

εκείνια [eˈciɲa] Αραβαν., Γούρδ., Φερτάκ.

Αραβανί, Γούρδονος, Φερτάκαινα

ικείνα [iˈcina] Φλογ.

Φλογητά

ικείν' [iˈcin] Σινασσ.

Σινασσός

νεϊκείνα [neiˈcina] Αξ.

Αξός

εκεινά [eciˈna] Αξ., Μισθ., Ουλαγ.

Αξός, Μισθί, Ουλαγάτς

ικεινά [iciˈna] Φλογ.

Φλογητά

εκεινιά [eciˈɲa] Ανακ., Αξ., Μισθ., Ουλαγ., Σίλατ.

Ανακού, Αξός, Μισθί, Ουλαγάτς, Σίλατα

εκεινιαρά [eciɲaˈra] Τσαρικ.

Τσαρικλί

εκεινdζ̑ά [ecinˈdʒa] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

αdζ̑εινιά [adʒiˈɲa] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

'τζ̑εινιά [dʒiˈɲa] Αφσάρ., Κίσκ., Τσουχούρ., Φάρασ.

Αφσάρι, Κίσκα, Τσουχούρι, Φάρασα

'κείνα [ˈcina] Αξ., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σίλατ., Φλογ.

Αξός, Μαλακοπή, Μισθί, Ποτάμια, Σίλατα, Φλογητά

'κεινιά [ciˈɲa] Μισθ.

Μισθί

τακεινόν [taciˈnon] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., κ.α., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Γούρδονος, κ.α., Μαλακοπή, Ουλαγάτς, Ποτάμια

τακούν [takun] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., κ.α., Μαλακ., Ουλαγ., Ποτάμ.

Ανακού, Αξός, Αραβανί, Γούρδονος, κ.α., Μαλακοπή, Ουλαγάτς, Ποτάμια

τεκεινιά [teciˈɲa] Μαλακ.

Μαλακοπή

τουκουνιά [tukuˈɲa] Φλογ.

Φλογητά

τουκεινιά [tuciˈɲa] Ποτάμ.

Ποτάμια

Αρσ. ατσ̑είνοι [aˈtʃini] Τσουχούρ., Φάρασ.

Τσουχούρι, Φάρασα

αdζ̑είνοι [aˈdʒini] Φάρασ.

Φάρασα

αdζ̑είν' [aˈdʒin] Σατ.

Σατί

Θηλ. αdζ̑είνες [aˈdʒines] Φάρασ.

Φάρασα

κείτινες [ˈcitines] Σίλ.

Σίλλη

κειτινές [citiˈnes] Σίλ.

Σίλλη

Ουδ. αdζ̑είνα [aˈdʒina] Φάρασ.

Φάρασα

Γεν. εκειναρού [ecinaˈru] Αξ.

Αξός

εκεινιαρώ [eciɲaˈro] Μισθ., Ουλαγ.

Μισθί, Ουλαγάτς

εκεινdζ̑αρώ [ecindʒaˈro] Ουλαγ.

Ουλαγάτς

'κεινιάρω [ciˈɲaro] Μισθ.

Μισθί

'κεινιαρώ [ciɲaˈro] Μισθ.

Μισθί

'κειτιάρω [ciˈtçaro] Μισθ.

Μισθί

'κειτιαρώ [citçaˈro] Μισθ.

Μισθί

'κειτινών [citiˈnon] Μισθ., Σίλ.

Μισθί, Σίλλη

νεεκεινιώ [neeciˈɲo] Αξ.

Αξός

τουνεκεινιών [tuneciˈɲon] Σινασσ.

Σινασσός

τουνετσ̑εινώ [tunetʃiˈno] Φάρασ.

Φάρασα

τουνεdζ̑εινών [tunedʒiˈnon] Φάρασ.

Φάρασα

τ'νεεκεινιώ [tneeciˈɲo] Αξ.

Αξός

τεκεινιαρώ [teciɲaˈro] Μισθ.

Μισθί

τεκεινιαρού [teciɲaˈru] Μαλακ.

Μαλακοπή

τικεινιαρού [ticiɲaˈru] Μαλακ.

Μαλακοπή

τουκειουνιών [tucuˈɲon] Αραβαν.

Αραβανί

τουτσ̑εινιώ [tutʃiˈɲo] Αφσάρ., Κίσκ., Σατ., Τσουχούρ., Φκόσ.

Αφσάρι, Κίσκα, Σατί, Τσουχούρι, Φκόσι

τουκειουνιαρού [tucuɲaˈru] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

τουκειναρού [tucinaˈru] Τελμ.

Τελμησσός

τουκουνιών [tukuˈɲon] Γούρδ.

Γούρδονος

τουκουνιαρούν [tukuɲaˈrun] Σεμέντρ.

Σεμέντρα

τουκουνιαρού [tukuɲaˈru] Σίλατ.

Σίλατα

τϋκϋναρού [tycynaˈru] Τελμ.

Τελμησσός

τϋκϋναδιού [tycynaˈðʝu] Τελμ.

Τελμησσός

τϋκϋνιαρού [tycyɲaˈru] Φερτάκ.

Φερτάκαινα

Από την αρχ. δεικτ. αντων. ἐκεῖνος. Οι τύπ. 'κείν' και 'τσείνη από τον νεότ. τύπ. 'κεῖνος (πβ. και αρχ. κεῖνος). Ο τύπ. εκεινό ήδη μεταγν. ή μεσν. Οι οξύτονοι τύπ. αναλογ. κατά τα αυτός-ετό-ιτό. Οι τύπ. τ- πιθ. από την συνεκφορά με τύπ. προθέσεων που έληγαν σε [t], π.χ. μετ' του μετά. Ακολούθησε επανανάλυση του αρκτ. πια [t] ως τύπου του άρθρ., με αποτέλεσμα να προκύψουν τύποι όπως ο σχεδόν πανκαππαδοκικός τοκεινόν ή, στην περίπτωση της γενικής, τουκειουνού. Στο πλαίσιο αυτό προέκυψαν και τύποι γεν. πλ. όπως τουνεκεινιών και τ'νεεκεινιώ. Αμφίβολη η αναγωγή από τον Dawkins (1916: 125) των τύπων με του- από τον συνδυασμό των αντωνυμιών τούτος και εκείνος. Για την επίσης αμφίβολη άμεση συσχέτιση του αρκτ. [t] με το οριστ. άρθρ., βλ. Κωστάκης (1968: 74), Αναστασιάδης (1976: 147-149).

1. Ως επίθ., αντωνυμία που δηλώνει μακρινή δείξη ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Εκείνο το γιριά έρριψε το μωρό μας ασ' τα χέρια τ’ κάτω (Εκείνη η γριά έρριξε το μωρό μας απ' τα χέρια της κάτω) Γούρδ.

Γούρδονος

-Καράμπ.

Καράμποδος 1948

Ντώσ' μι λίου εκεινά ντου χαdζ̑άτ' (Δώσ' μου λίγο εκείνο το εργαλείο) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Έφάγανε αdζ̑είνο τις λίρες του σωρέψανε (Ξόδεψαν εκείνες τις λίρες που είχαν μαζέψει) Φάρασ.

Φάρασα

-Dawk.

Dawkins 1916

Ντεχά, έν' ατσ̑εινέ το ρουσ̑ί (Να, είν' εκείνο το βουνό) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Παραδ.

Θεοδωρίδης 1960

Ατσ̑είνο του έλειψαν 'σ' τη σουρού τα 'ίδε τσ̑αι τα τ͑ακ͑άδες, τρώνκ͑εν τα αν κ͑όρι λύκος (Εκείνα τα γίδια και τα τραγιά που έφυγαν απ' το κοπάδι τα έτρωγε ένας τυφλός λύκος) Φάρασ.

Φάρασα

-Θεοδ.Παραδ.

Θεοδωρίδης 1960

Πούρε 'ναι εκείνο άρωπος; (Πού είναι εκείνος ο άνθρωπος;) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Τικεινάς Σάββας πολύ τσ̑ικίνης, γερασμένους ε (Εκείνος ο Σάββας πολύ άσχημος, γερασμένος είναι) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ6

ΚΜΣ-ΛΚ6

Και λέχ' το φίθ': «Να σε κεντήσω»· κι εκείνο άθρωπος λέχ': «Να με κενdήεις για; Ας πάμε ας ντανισ̑τούμε ιγκεινά το ιρμάχ'» (Και λέει το φίδι: "Θα σε τσιμπήσω"· κι εκείνος ο άνθρωπος λέει: «Στ' αλήθεια θα με τσιμπήσεις; Ας πάμε να συμβουλευτούμε εκείνο το ποτάμι») Φλογ.

Φλογητά

-Dawk.

Dawkins 1916

Άμε, ατζ̑εινά ντο νομάτη δώσ' τα, σκότα τα (Πήγαινε, χτύπα εκείνον τον άνθρωπο, σκότωσ' τον) Φάρασ.

Φάρασα

-Dawk.

Dawkins 1916

Συνών. εδεκείνος

2. Ως ουσ., αντωνυμία που δηλώνει μακρινή δείξη : Τσάπους ήμουν σα πεθερικά μου 'ενόμουν ένα μετ’ ετσ̑είνους (Καθώς ήμουν στα πεθερικά μου, έγινα ένα, ενώθηκα με εκείνους) Φάρασ.

Φάρασα

-Παπαδ.

Παπαδόπουλος 2012

Εκεινά ργαδα τ' με ντου ρανάς, ντιάβλους 'νι (Εκείνον στις δουλειές του μην τον βλέπεις, είναι διάβολος) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Ντε χρειαζιάδι εκείνου να δα ξέρ' (Δεν χρειάζεται εκείνος να τα ξέρει) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-ΕΝΔ

ΑΠΥ-ΕΝΔ

Πή’ιν ατσ̑είνους, δώτσ̑ιν ντα το νερό η ’ναίκα (Πήγε εκείνη, έδωσε νερό στη γυναίκα) Τσουχούρ.

Τσουχούρι

-VLACH

VLACH

Ετό το σπίτ' κι άλλο ψελό 'ναι απ' εκείνο (Αυτό το σπίτι είναι ψηλότερο από εκείνο ) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

Έχω τρεις ντομάντες να πάρου ένα μεχτούπι σου· οπ’ κείνο και μόνου πολύ μερακλάντσισα (Έχω τρεις βδομάδες να λάβω γράμμα σου· γι’ αυτό και μόνο πολύ στενοχωρέθηκα) Σίλ.

Σίλλη

-ΚΜΣ-ΛΚ5

ΚΜΣ-ΛΚ5

Χώρ'ς εκείνο πήγα (Χωρίς εκείνον πήγα) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

'ρύκ͑' πολύ βαθικό ένα τόπους· ιτούτα βούλα λαχτά τα σ' ικείνου μέσα (Σκάβει ένα πολύ βαθύ μέρος· όλα αυτά τα ρίχνει μέσα σ' εκείνο) Μαλακ.

Μαλακοπή

-Dawk.

Dawkins 1916

Ετό "πού να πάτ" τεγί ρώτ'σεν τα, κ' ικείνα «Να πάμ' να εύρουμε θεού νάκρα» 'παν (Αυτός τους ρώτησε "Πού θα πάτε;", κι εκείνα είπαν "Θα πάμε να βρούμε την άκρη του κόσμου») Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

Οντάποιο του βουτά το χέριν σο κρεχένι, 'πέσου πέσ̑', αdζ̑είνος ένι του 'α με δώσει σα χέρε (Όποιου το χέρι με το οποίο βουτά στο πιάτο, πέσει μέσα (στο υγρό του πιάτου), εκείνος θα με παραδώσει (στων κακών) τα χέρια = Ματθ. 26.23 Ὁ ἐμβάψας μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῷ τρυβλίῳ τὴν χεῖρα, οὗτός με παραδώσει) Φάρασ.

Φάρασα

-Lag.

Lagarde 1886

Κι αλλ' μέγας 'ναι οπ' τουν κειτινό (Είναι μεγαλύτερος από εκείνον) Σίλ.

Σίλλη

-Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

Εκείνο κρούισ̑κε το φσ̑άχι̂ τ' (Εκείνη χτυπούσε το παιδί της) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Ατζ̑είν’ dότε παίρουν τα, φερείνουν τα σο χωρίο μας ‘γνέντα (Εκείνοι τότε τον παίρνουν και τον φέρνουν απέναντι από το χωριό μας) Σατ.

Σατί

-ΚΜΣ-ΚΠ389

ΚΜΣ-ΚΠ389

Εκεινό έπε (Εκείνος είπε) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Dawk.

Dawkins 1916

Τούτους είνι οπ' κειτινό καλός (Αυτός είναι καλύτερος από εκείνον) Σίλ.

Σίλλη

-Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

Κοντά στην Πεντάμορφη ικείν' ήσαν ποτζαλιές (Πλάι στην Πεντάμορφη, εκείνα τα κορίτσια ήταν σαν σκουπίδια) Σινασσ.

Σινασσός

-Αρχέλ.

Αρχέλαος 1899

Ικείνο άνοιγνεν θύρα (Εκείνος άνοιγε την πόρτα) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

|| Φρ. Εκείνο ήταν (Εκείνο ήταν˙ Αυτό ήταν, για την αναφορά σε κάποιο συμβάν ιδιαίτερα αποφασιστικό, που αποτέλεσε καταλύτη εξελίξεων) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

|| Παροιμ. Τον από πουγιούρτσαν ντα, πουγιούρτσε πάλι ατσ̑είνος το βράδιν ντου (Την αλεπού διάταξαν, διάταξε πάλι κι εκείνη την ουρά της˙ Για εκείνους που, όταν τους αναθέτουν κάτι, δεν το κάνουν αλλά μεταθέτουν την ευθύνη της πραγματοποίησης σε κάποιον κατώτερο) Φάρασ.

Φάρασα

-Λουκ.Λουκ.

Λουκόπουλος/Λουκάτος 1951

Το ντιλκίς έντωκαν ντο ένα έμρι κι εκείνο έντωκεν ντο σο γουιρούχι̂ τ' (Στην αλεπού έδωσαν μιά διαταγή κι εκείνη την έδωσε στην ουρά της˙ το ίδιο) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

|| Ασμ. Έχω στο δισακκίτσι μου μαυρόλαβο μαχαίρι
Εκείνο ‘μένα κόφτει με και ‘κείνο με με σφάζει (Έχω στο δισάκκι μου μαυρομάνικο μαχαίρι
Εκείνο με κόβει, εκείνο με σφάζει) Τζαλ.

Τζαλέλα

-ΚΜΣ-ΚΠ342

ΚΜΣ-ΚΠ342

Σουγρόπουλος εφύτρωσε, τ' ανδρειωμένους τρώγει τα
τζην ανδριά μου την λύνετε, κι εκείνου δεν την λύτε (Ένας δράκος ξεφύτρωσε και τρώει τους ανδρειωμένουςτην αντρεία μου την καταλύετε, εκείνου δεν την καταλύετε) Τελμ.

Τελμησσός

-Lag.

Lagarde 1886

Συνών. εδεκείνος, εκεί, εκειά, ντεχά

β. Σε γεν. πτώση καθώς και οι τύποι με τ-, χρησιμοποιείται ως εμφατική κτητ. αντων. : Ετιά τουκειούν’ ούνdαι (Αυτά δικά του είναι ) Αραβαν.

Αραβανί

-Φωστ.-Κεσ.

Φωστέρης/Κεσίσογλου 1960

Τουκουνιαρού 'νdαι (Δικά του είναι ) Σεμέντρ.

Σεμέντρα

-ΚΜΣ-ΚΠ280

ΚΜΣ-ΚΠ280

Να πάρει χαρκές τοτσ̑εινού το θελυκό (Να πάρει ο καθένας το δικό του θηλυκό ) Φάρασ.

Φάρασα

-Ανδρ.

Ανδριώτης 1948

Ιτό εκεινιαρώ 'ναι (Αυτό δικό του είναι ) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

Ιτσ̑ά εκεινιαρώ 'νdαι (Αυτά δικά τους είναι ) Ουλαγ.

Ουλαγάτς

-Κεσ.

Κεσίσογλου 1951

Είχαν ένα σκυλί κοντά τ'νε και ξέβαλαν τουκουνιαρού τα μάτια (Ήταν ένα σκυλί μαζί τους και έβγαλαν εκείνου τα μάτια ) Σίλατ.

Σίλατα

-Dawk.

Dawkins 1916

Τεκεινιαρώ ντ' όργου 'νι (Εκείνων είναι η δουλειά ) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Το μόνα ναίκα μι τεκεινιού ναίκα τσ̑όαν αϊλφού φσ̑άχα (Η γυναίκα μου με τη γυναίκα εκείνου ήταν ξαδέρφια ) Μισθ.

Μισθί

-ΑΠΥ-Καρατσ.

ΑΠΥ-Καρατσ.

Αν είναι και νουνάς το σπίτ' κοντά φουρκαλεί τικεινιού το θυραμιό (Αν είναι κοντά και το σπίτι της νουνάς, σκουπίζει και εκείνης το προαύλιο ) Φλογ.

Φλογητά

-ΚΕΕΛ 1361

Ανθόπουλος 1937

Τα πράματα τικείνου τα πήριν (Τα πράγματα εκείνου τα πήρε ) Μαλακ.

Μαλακοπή

-Dawk.

Dawkins 1916

Τουτσ̑είνου το χωράφι ένασιν ο Πετρής (Ο Πέτρος όργωσε εκεινού το χωράφι ) Αφσάρ.

Αφσάρι

-Αναστασ.

Αναστασιάδης 1976

Aζ νεεκεινιώ τα τ͑ύρες ομπρό πέρασα (Aπό εκεινών τις πόρτες μπροστά πέρασα ) Αξ.

Αξός

-Μαυρ.-Κεσ.

Μαυροχαλυβίδης/Κεσίσογλου 1960

Mέγα αλεφρού τα παρά εξιλτζ̑ήσασ̑ι, κειτινών τα παρά καζαντζ̑ήσασ̑ι πολ̑ύ (Tα χρήματα του μεγάλου αδερφού μειώθηκαν, ενώ εκείνων αυξήθηκαν πολύ ) Σίλ.

Σίλλη

-Dawk.

Dawkins 1916

|| Παροιμ. Τα 'μάν είν' γκαρύδε, κροτάνε· τουνετσ̑εινώ είν' σταφίδες, κοάνε, σάσιν τζ̑ο 'χουν (Τα δικά μου είναι καρύδια, βροντάνε· εκείνων είναι σταφίδες, κολλάνε, φωνή δεν έχουν ˙ Το έλεγε με παράπονο κάποιος που συνεχώς κατηογρούταν μόνο αυτός) Φάρασ.

Φάρασα

-Λουκ.Λουκ.

Λουκόπουλος/Λουκάτος 1951

3. Ο άλλος Σίλ.

Σίλλη

: Κειτινές κούτσικες (Και οι άλλες μικρές) Σίλ.

Σίλλη

-Κωστ.Σ.

Κωστάκης 1968

εκείορτα ( επίρρ. ) εκείορτα [eˈciorta] Φλογ. εκείρτα [eˈcirta] Αξ. ικείρτα [iˈcirta] Φλογ. εκειάορτα [eˈcaorta] Σίλ. ετσέρτα [eˈtserta] Τροχ. ικειάρτα [iˈcarta] Μαλακ. εκειούρτα [eʹcurta] Φλογ. ικειούρτα [iˈcurta] Μαλακ. 'κειούρτα [ˈcurta] Μισθ. 'τσ̑ούρτα [ˈtʃurta] Μισθ. ...