αμμουδιάρης (επίθ.) αμμουδιάρ' [amuˈdʝar] Μαλακ.

Μαλακοπή

αμμουζιάρ' [amuˈzʝar] Μισθ.

Μισθί

αμμουδιαρός [amuðʝaˈros] Φλογ.

Φλογητά

αμμουδιανός [amuðʝaˈnos] Σινασσ.

Σινασσός

Από το ουσ. αμμουδιά και το παραγωγ. επίθμ. -ιάρης.

1. Αμμώδης ό.π.τ.

ό.π.τ.

: Ντου χώμα τσ̑είδι πολύ αμμουζιάρ' (Το χώμα είναι πολύ αμμώδες) Μισθ.

Μισθί

-Κοτσαν.

Κοτσανίδης 2006

Συνών. γουμσάρι, κούμι :2

2. Ως ουσ., συνθηματ., Τούρκος προσκυνητής στην Μέκκα (λόγω της μεσολαβούσης αραβικής ερήμου) Φλογ.

Φλογητά

αμόν ( μόρ. ) αμόν [aˈmοn] Κίσκ., Φάρασ. αμούν [aˈmun] Φάρασ. 'μο [mο] Φάρασ. ...