Ακαδημία Αθηνών

ΚΕΝΤΡΟΝ ΕΡΕΥΝΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΙΑΛΕΚΤΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ - Ι.Λ.Ν.Ε.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω
κερπίτσι ( ουσ. ουδ. ) κ͑ερπ͑ίτσ̑ι [kʰerˈpʰitʃi] Φάρασ. κερπίτσ̑' [cerˈpitʃ] Μπέηκ. κερπίσ̑' [cerˈpeʃ] Ουλαγ. κερπέτσ̑' [cerˈpetʃ] Αξ., Αραβ., Μισθ., Τροχ., Τσαρικ., Τσελτ. κερμπέτσ' [cerˈbets] Τροχ. καρπέτσι [karˈpetsi] Τσουχούρ. κιαρπέτσ' [carˈpets] Μισθ. γκιαρπέτσ' [ɟarˈpets] Μισθ. Πληθ. κ͑ερπίτσ̑α [kʰerˈpitʃa] Σίλ. ...
κερτίκι (ουσ. ουδ.) κ͑ερτ͑ίκι [kʰerˈtʰici] Φάρασ. κερτίκ [cerˈtik] Μαλακ. καρτούκι [karˈtuci] Σινασσ. Από το τουρκ. ουσ. kertik = εγκοπή.
1. Σχισμή, χαραμάδα ό.π.τ. Συνών. αραλίκι, κάνισμα :1
2. Εγκοπή, χαρακιά Φάρασ.
3. Ανωμαλία του εδάφους Σινασσ.
Τροποποιήθηκε: 22/01/2025
κερτικλούς ( επίθ. ) κερτικλούς [certiˈklus] Φάρασ. ...