ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

κατόπισα ( επίρρ. ) κατόπ'σα [kaˈtopsa] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Μαλακ., Μισθ., Ποτάμ., Σίλατ., Σίλ., Σινασσ., Τσαρικ., Φλογ. κατάπ'σα [kaˈtapsa] Σίλ. κοόπ'σα [koopsa] Μισθ. ...

κάτορτα (επίρρ.) κάτορτα [ˈkatorta] Μισθ., Σίλ., Φλογ. κάτουρτα [ˈkaturta] Μαλακ. Από τα επιρρ. κάτω και ορθά, όπου και τύπ. ορτά.

1. Προς τα κάτω, κάτω ό.π.τ. : Ράνα κάτορτα (Κοίταξε κάτω) Μισθ. -Κοτσαν. Αντίθ απάνορτα, πανωφόρου

2. Νότια Φλογ. : Ιμιά σο Ανατολή, ύστερα σο ποργιάζ, ύστερα 'ς όλιος το καταβαίν' τον τόπο ορτά κι ύστερα κάτορτα (Μιά φορά στην Ανατολή, ύστερα στον Βορρά, ύστερα στο μέρος όπου κατεβαίνει ο ήλιος, δηλ. στην δύση, και ύστερα νότια) Φλογ. -ΚΕΕΛ 1361

κατούδα ( ουσ. θηλ. ) κατούδα [kaˈtuða] Μαλακ., Σινασσ. κατ-τούγια [katˈtuʝa] Αξ. κατούρα [kaˈtura] Αραβαν. Πληθ. κατούδις [kaˈtuðis] Μαλακ. ...