ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

λαχαίνω ( ρ. ) λαχάνω [laˈxano] Φερτάκ. λαχαίνω [laˈçeno] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Σίλατ., Σινασσ., Φλογ. λαχαίνου [laˈçenu] Μισθ. λασ̑αίνω [laˈʃeno] Ανακ. λαγαίνω [laˈʝeno] Αραβ. λαθαίνω [laˈθeno] Μαλακ. λααίνω [laˈeno] Μισθ. λαΐνω [laˈino] Ουλαγ. λαχαινίσκω [laçeˈnisko] Γούρδ. Αόρ. έλαχα [ˈelaxa] Σινασσ., Τροχ. ...

λαχανιάζω (ρ.) λαχανιάζω [laxaˈɲazo] Γούρδ. λαχανίζω [laxaˈnizo] Σινασσ. μαχανίζω [maxaˈnizo] Σινασσ. Αόρ. μεχάν'σα [meˈxansa] Φάρασ. Νεότ. ρ. λαχανιάζω, το οπ. από το νεότ ἀναχανιάζω < μεσν. ρ. άναχαίνω. Ο τύπ. μαχανίζω ήδη μεσν., πβ. Μαχ. 424.12 «οἱ Γενουβήσοι ἀλλάσσουνταν, μαχανιασμένοι, ἀποσταμένοι» (Dawkins 1921: 50). Kατά το Λεξ. Κριαρ., το μεσν. κυπριακό μαχανιάζω προέρχεται από το μεσν. γαλλ. ρ. mahaignier = τραυματίζω, σύνδεση που καθίσταται δύσκολη δεδομένων των καππαδοκικών μαρτυριών. Έχει διατυπωθεί και η άποψη ότι σχετίζεται με το ουσ. μηχάνι (Αρχέλαος 1899: 253).

Λαχανιάζω, ασθμαίνω ό.π.τ. Συνών. κεφλετίζω, σολουχλαντίζω, σουλουτίζω

λάχανο ( ουσ. ουδ. ) λάχανο [ˈlaxano] Ανακ., Αξ., Γούρδ., Σινασσ., Τελμ., Φερτάκ., Φλογ. λάχανου [ˈlaxanu] Μισθ. 'άχανο [ˈaxano] Φάρασ. ...