ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

γελκένι
γέλτημα
γελτώ
γελώ
γέμα
γεματικινός
γεμάτος
γεμέκι
γεμενί
γεμενιτζής
γεμίνι
γεμίσια
γέμω
γέμωμα
γεμώνω
Γενάρης
γενάτος
γένι
γενιά
γενιάρης
γένιντεν

γεμενιτζής ( ουσ. αρσ. ) γεμενιdζ̑ής [ʝemeniˈdʒis] Σίλ., Σινασσ. ...

γεμίνι (ουσ. ουδ.) γεμίνι [ʝeˈmini] Σίλ., Φάρασ. γεμίν' [ʝeˈmin] Ουλαγ. 'εμίνι [eˈmini] Σίλ. Από το τουρκ. ουσ. yemin = όρκος.

Όρκος ό.π.τ. : Παίρου γεμίνι (Παίρνω όρκο) Φάρασ. -Παπαστ.-Καρακ. Οπ’ τα ψέματα πήρι γεμίνι (Πήρε όρκο στα ψέματα) Σίλ. -ΚΜΣ-ΛΚ6 Π'γκέ ένα γεμίν' (Κάνε έναν όρκο (Ορκίσου)) Ουλαγ. -Dawk. Συνών. ομασία, όμισμα, όρκος

γεμίσια ( ουσ. ουδ., πληθ. ) γεμίσια [ʝeˈmisça] Μαλακ., Σινασσ. γεμίσ̑α [ʝeˈmiʃa] Ανακ., Μισθ. ...