ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ TΩΝ ΙΔΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

μικρός ( επίθ. ) μικρός [miˈkros] Σίλ. μικρόν [miˈkron] Αξ., Ουλαγ. μικρό [miˈkro] Ανακ., Αξ., Αραβαν., Γούρδ., κ.α., Μισθ., Ουλαγ., Σίλατ. Γεν., Εν. μικρού [miˈkru] Καππ. μικρονού [mikroˈnu] Αξ., Σίλατ., Σίλ. μικροριού [mikroʹrʝu] Αραβαν. Θηλ. μικρή [miˈkri] Αξ., Σινασσ., Τελμ., Φάρασ. μικρά [miˈkra] Καππ. Ουδ., Πληθ. μικρά [miˈkra] Καππ. ...

μικροσύνη (ουσ. θηλ.) μικροσ̑ύν' [mikroˈʃin] Αξ. μικροψ̑ύμ’ [mikroˈpʃim] Αραβαν. Πληθ. μικροσ̑ύνια [mikroˈʃiɲa] Αξ. μικροψ̑ύμια [mikroˈpʃimɲa] Αξ. Από το επίθ. μικρός και το παραγωγ. επίθμ. -σύνη.

1. Νεότητα, παιδική ηλικία Αξ.

2. Μικροπρέπεια, μικροψυχία Αραβαν. : Ετό το ζάεις μικροψ̑ύμ’ ’ναι (Αυτό που κάνεις είναι μικροπρέπεια) Αραβαν. -Φωστ.-Κεσ. Πβ. μεγαλοσύνη

μικρούτσικος ( επίθ. ) μικρούτσικο [miˈkrutsiko] Γούρδ., Σινασσ. μικρούτσ̑ικο [miˈkrutʃiko] Σίλατ., Φλογ. μικρούτσικου [miˈkrutsiku] Μαλακ., Μισθ. ...